Laureaci konkursu Osobowość Polonijna Roku im. Edyty Felsztyńskiej 2024
Hannover
Międzynarodowe Stowarzyszenie Polonijne, którego reprezentantkami są Bożena Krasoń oraz Urszula Golda wybór nagrodzonych pozostawili w rękach Kapituły, która 16 maja w tajnym głosowaniu podjęła decyzję o przyznaniu 4 statuetek i 10 wyróżnień.
Prawidłowo zgłoszono 36 kandydatów z 13 państw.
Są to Polacy z całego świata, działający na rzecz Polonii i Polski. Celem Konkursu – jak napisano w regulaminie – jest uhonorowanie wyróżniających się Polaków działających na rzecz Polonii i Polski oraz osób tworzących i wspierających działania na rzecz Polonii, którzy swoją działalnością przyczynili się do rozpowszechniania dobrego imienia Polonii i Polaków w świecie.
Kapituła konkursu, bazując się na otrzymanym w zgłoszeniu opisie przyznała 4 zwycięzcom tytuł „Osobowość Polonijna” im. Edyty Felsztyńskiej wraz z pamiątkową statuetką oraz 10 wyróżnień.
Podczas gali został odczytany list od Pani Marszałek Senatu RP Małgorzaty Kidawa Błońskiej z nadzieją na wspólne zorganizowanie Gali w Polsce.
W Gali osobiście uczestniczyli nagrodzeni, ale też m.in.
prezydent parlamentu Dolnej Saksonii Hanna Naber,
senator RP Halina Bieda,
senator RP Wojciech Ziemniak,
poseł na Sejm RP Marek Rząsa,
chargé d’ affaires ad interim RP w RFN Jan Tombiński
konsul generalny RP w Hamburgu Paweł Jaworski,
Pani Monika Krzyzińska z Ministerstwa Spraw Zagranicznych
Pani kierownik Biura Łączności Organizacji Polonijnych w Hannoverze Aldona Silbermer Głowacka.
Oprawę muzyczno – artystyczną zapewnili
Monika Świechowicz – pianino
Witold Furmanowicz – fagot
Zespół pieśni i tańca Polonia e.V pod kierownictwem Pani Aldony Głowackiej
Adrian Grandt
Serdecznie dziękujemy.
W tym roku przyznano exequo 4 statuetki,
Uroczysta Gala odbyła się w pomieszczeniach Parlamentu Dolnej Saksonii w Hannoverze.
jest niezwykłą postacią o głębokim zanurzeniu w polskości i kulturze, którą promuje nie tylko poprzez swoje osiągnięcia, ale także poprzez aktywne uczestnictwo w licznych wydarzeniach i inicjatywach społecznych. Jest rodowitym Polakiem, szanuje i pielęgnuje polskie tradycji i obyczaje, również bierze czynny udział w imprezach, koncertach, akcjach i przedsięwzięciach promujących Polskę.
Jego zaangażowanie w życie społeczności gimnazjum, lokalnej oraz w szeroko pojętym kontekście polonijnym jest godne podziwu i inspirujące dla innych.
Dawid ma zdolności muzyczne i artystyczne, jest staranny, pomysłowy i pilny, ukończył szkołę sztuk pięknych w Rudaminie, pięknie gra na fortepianie, co świadczy podziękowanie od mera rejonu wileńskiego za zdobycie czołowych miejsc w fortepianowych konkursach republikańskich oraz międzynarodowych. Te swe umiejętności Dawid także czasami wykorzystuje w graniu na organach w miejscowym i jedynym kościele na świecie pod wyzwaniem bł. ks. Michała Sopoćki, który w czasach wojny przechowywał się w Czarnym Borze.
Od lat Dawid nie tylko osiąga doskonałe wyniki w nauce, ale również aktywnie uczestniczy w promowaniu polskiej kultury na Litwie. Jako uczestnik Zespołu Tańca Ludowego „Hałas” nie tylko pielęgnuje tradycje polskiego tańca, ale także poprzez liczne koncerty i występy przyczynia się do zachowania i promocji bogatego dziedzictwa kulturowego Polaków na Wileńszczyźnie. Dawid chętnie angażuje się w życie społeczności gimnazjum im. św. Urszuli Ledóchowskiej w Czarnym Borze, jest przewodniczącym rady samorządu uczniowskiego.
Dawid aktywnie angażuje się i uczestniczy w różnorodnych konkursach czy projektach szkolnych, republikańskich, międzynarodowych, zdobywając czołowe miejsca, w których propaguje ważne wydarzenia oraz postaci związane z historią Polaków na Wileńszczyźnie.
W 2023 roku Dawid zajął zaszczytne trzecie miejsce w prestiżowym Międzynarodowym Konkursie na Ucznia Roku Szkoły Polonijnej, organizowanego przez Polish Academy Of Social Sciences And Humanities, gdzie doskonale reprezentował nie tylko siebie, lecz także wartości i dziedzictwo swojej szkoły, hołdującej kulturze patronki gimnazjum – św. Urszuli Ledóchowskiej.
Poprzez aktywne propagowanie postaci św. Urszuli na Wileńszczyźnie, Dawid nie tylko wpisał się w historię swojej społeczności, lecz także zyskał uznanie Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK. Jego wkład w promocję dziedzictwa duchowego i kulturowego jest nieoceniony, a działania na rzecz upamiętnienia i rozpowszechniania nauk patronki stanowią inspirację dla innych. Dawid jest dwukrotnym zwycięzcą II stopnia w międzynarodowym konkursie fotograficzno-literackim, organizowanego przez Instytut Pamięci Narodowej, pt. „Nieznane miejsca pamięci w mojej okolicy”. Dawid zaprezentował komisji konkursowej pracę o spoczywających żołnierzach AK na cmentarzu na Antokolu, a drugim razem przedstawił małą nekropolię sióstr urszulanek w Czarnym Borze.
Także Dawid uczestniczył w konkursie literackim pt. „Historie z kuferka prababci”, organizowanego przez Fundację Odtworzeniowa Dziedzictwa Narodowego „Genealogia Polaków”, w którym przedstawił historię życia Bohdana Lossoty, żołnierza Armii Krajowej, a także mieszkańca wsi Czarny Bór. Wynikiem konkursu było III miejsce za pracę „Spełniona przysięga”, która została wydrukowana w zbiorze historii przodków, którzy walczyli o wolność Polski pt. „Dorga do wolności” (cz. VII). Dbając o polską sztukę literacką, Dawid uczestniczył w konkursie „Przetłumacz wiersz W. Syrokomli na język litewski”, w którym tłumaczył wiersz poety „Lirnik wioskowy”.
Poza tym, że uczestniczy w przedsięwzięciach, ale i sam jest inicjatorem wielu interesujących przedsięwzięć, podstawą których jest zachowanie kultury, tradycji oraz wartości chrześcijańskich.
Jego zaangażowanie nie kończy się na granicach szkoły czy lokalnej społeczności. Dawid aktywnie uczestniczy również w działaniach mających na celu promowanie wartości chrześcijańskich oraz polskiej kultury w szerokim kontekście społecznym. Poprzez działania medialne, społecznościowe oraz organizowanie różnorodnych wydarzeń i akcji, Dawid przyczynia się do wzmacniania więzi społecznych oraz kształtowania pozytywnego wizerunku Polaków na jego kochanej ojczyźnie -Litwie. Dawid to nie tylko wybitnie uzdolniony młody człowiek, ale także inspirujący lider, którego cechuje niezwykła dociekliwość, krytyczne myślenie i wyjątkowa dbałość o kulturę słowa.
Jego umiejętność jednoczenia ludzi wokół wspólnego celu oraz zdolność motywowania do działania sprawiają, że jest uznawany za autentycznego lidera. Jego przedsięwzięcia zawsze odznaczają się wysokim poziomem wykonania, co przynosi mu powszechne uznanie wśród rówieśników oraz w lokalnej społeczności.
Dawid nie tylko jest znanym Polakiem w swojej okolicy, ale również aktywnie angażuje
się w życie społeczne, stając się nieodłączną częścią codzienności jako ceniony aktywista społeczny. Jego wkład w promowanie polskości i polskiej kultury na Litwie jest nieoceniony i stanowi inspirację dla innych Polaków. Mimo młodego wieku, jest przykładem dla innych.
Takiej właśnie młodzieży potrzebuje nasz kraj.
Marek Soroczyński,
gdy przychodzi opisać działalność Marka Soroczyńskiego na rzecz Polonii w Bułgarii potrzeba dwóch rzeczy: długiej chwili zastanowienia, od czego zacząć i drugiej – wielokrotnego sprawdzania, czy aby nic nie zostało pominięte. I choć wyliczyć tak trudno, postaramy się mocno, bo każde działanie Marka niosło za sobą wiele dobrego dla bardzo wielu ludzi.
Marek wspiera Polonię bułgarską od 23 lat. Zaangażowany w działalność Polskiej Misji Katolickiej w Sofii, której jest współzałożycielem, dał się poznać jako świetny organizator. Jego pasja, oddanie i entuzjazm stały się znakiem rozpoznawczym wśród Polonii bułgarskiej. To wzbudziło zaufanie członków Polskiego Stowarzyszenia Kulturalno – Oświatowego, którzy wybrali go na stanowisko prezesa.
Pod jego batutą zorganizowano uroczystości jubileuszu 25 lecia Stowarzyszenia składającego się z wielu ogólnokrajowych imprez i wydarzeń, w których wzięli też udział przedstawiciele Polonii z Węgier i Chorwacji.
To, co dla Marka było najważniejsze to działalność na rzecz dzieci i młodzieży polonijnej.
Dzięki jego staraniom utworzono klasy „zerówki” i przedszkole w Sofii, a w Burgas dzięki jego determinacji szkółka sobotnio- niedzielna pracuje i kształci następne pokolenia. Nie sposób zliczyć konkursów, wycieczek, „zielonych szkół”, kolonii zarówno w Bułgarii, jak i Polsce. Na sercu leżały mu również tematy bliskie starszej części polonijnej społeczności, dlatego wraz z zarządem organizował wycieczki. Jedną z nich była wycieczka śladami Polaków służących w armii carskiej w czasie wojny rosyjsko – tureckiej 1877-78, która wygrana przyniosła upragnioną wolność narodowi bułgarskiemu.
Kolejne: do Burgas śladami Adama Mickiewicza, kamienne miasto Traków Perperikon, jak również pielgrzymek do Sanktuarium MB Częstochowskiej w Małko Tyrnowo. Pielgrzymki te stanowią zawsze wielkie przeżycie duchowe, patriotyczne oraz integrujące nasza społeczność.
Dużą rolę Marek przykłada do pomocy osobom znajdującym się w trudnej sytuacji materialnej: starszym, często samotnym lub schorowanym. Wiele czasu i zaangażowania kosztuje go aktywne pozyskiwanie środków. Kiedy pojawiały się trudności organizował bale charytatywne, akcje „Szlachetna Paczka”, by najbardziej potrzebujący nie zostali bez wsparcia. Dzięki jego staraniom zdobyto pieniądze na dokończenie siedziby dla burgaskiego Oddziału Polskiego Stowarzyszenia Kulturalno Oświatowego. Do dziś lokal służy nie tylko spotkaniom, a mieści się w nim szkółka niedzielna dla dzieci z Burgas i okolic.
W 2010 roku zapoczątkował akcję „Ocalić od zapomnienia”, której celem jest opieka i renowacje grobów wybitnych Polaków żyjących w Sofii i okolicy na przełomie 19 i 20
wieku, co bardzo zintegrowało polonijną społeczność.
Organizator licznych pielgrzymek, w których uczestniczą dzieci, młodzież oraz dorośli. Jest to dla wszystkich zawsze wielkie przeżycie duchowe, patriotyczne oraz integrujące społeczność. Koordynator z ramienia Stowarzyszenia I Regionalnego Forum Biznesu „Perspektywy i strategia rozwoju”. Współautor i wydawca książki „Polacy w Bułgarii”. Współorganizator jubileuszu 30 lecia Stowarzyszenia i II Bałkańskiego Forum Oświatowego poświęcone tworzeniu społecznych Szkół Polonijnych na Bałkanach. Koordynator organizacji koncertu w Sofii z okazji 1050. rocznicy chrztu Polski. Pomysłodawca i koordynator projektu 100. rocznicy odzyskania przez Polskę niepodległości 2- dniowe obchody zrealizowane wraz z Instytutem Polskim w Sofii oraz Szkolnym Punktem Konsultacyjnym przy Ambasadzie RP w Sofii.
Pomysłodawca i wydawca z ramienia Stowarzyszenia książki „Polacy w Bułgarii”. Autor trzech publikacji: albumu „ 25 lat pod znakiem Warneńczyka”, „Wkład Polonii bułgarskiej w latach 1914-1918 na rzecz odzyskania niepodległości przez Polskę w 1918 r.” oraz „Minęło 35 lat…” – historii Stowarzyszenia. Pomysłodawca i realizator konferencji zorganizowanej z okazji 35-lecia Stowarzyszenia i obchodów 80. rocznicy wybuchu II WŚ, w której wzięli udział wyjątkowi goście: potomkowie uczestników tamtych wydarzeń.
Pomysłodawca i koordynator projektu „Serce za serce” – nagrody( statuetki) przyznawanej osobom, które w szczególny sposób wyróżniają się wśród Polonii bułgarskiej bezinteresowną pracą na rzecz osób potrzebujących pomocy, często chorych. Koordynator wystawy „Mikołaj Kopernik” w Instytucie Polskim w Sofii. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi w 2014 roku Prezes w latach 2007-2012, a od 2012 roku do dziś wiceprezes PSKO. W latach 2011-2014 zastępca członka w zarządzie „Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych”.
Cała jego działalność opiera się na współpracy i pomocy członków ZG Stowarzyszenia, a szczególnie obecnej pani prezes Marii Daczewskiej i przewodniczących struktur oddziałowych.
Jednak z czego Marek jest najbardziej dumny? Z córki Karoliny, która jest jedynym adwokatem z językiem polskim w Bułgarii jak również tłumaczem przysięgłym jak ja stara się pomagać naszym rodakom w Bułgarii. W życiu prywatnym prowadzi firmę: handel suplementami diety i ziół.
,,Sukces to suma małych i dużych wysiłków, powtarzanych dzień po dniu przez wiele osób.” cyt. Jurek Pierwsze słowa, które przychodzą do głowy po usłyszeniu “Jurek Uske” to: “serce na dłoni”,
“energia”, “entuzjazm”, “gotowość do działania”, “pomoc”, “szacunek dla drugiego człowieka”. Jego pierwsze kontakty z Polonią niemiecką i działalność na jej rzecz to początek lat 90-tych. Nawiązanie współpracy z Polskim Instytutem w Düsseldorfie poskutkowało stworzeniem organizacji polonijnej „Cultura ev.”, gdzie przez dwie kadencje piastował stanowisko prezesa. Wartym podkreślenia jest, że przyjmowanie w szeregi członków nie było powiązane z krajem pochodzenia, lecz umiejętnością posługiwania się j. Polskim. W ten sposób działalność rozrastała się i zataczała szerokie kręgi trafiając nie tylko do Polonusów, ale osób z różnych części świata zafascynowanych Polską i polską kulturą (np. z Nigerii). I choć clue działalności stowarzyszenia było popularyzowanie polskiej sztuki: malarstwa, poezji, literatury, muzyki, wszystkie ręce były na pokładzie angażowano się projekty takie jak pomoc powodzianom we Wrocławiu. To, czym może poszczycić się stowarzyszenie pod przewodnictwem i przy ogromnym
zaangażowaniu Jurka to:
– promowanie kilkunastoletniego wówczas Marcina Maseckiego – muzyka grającego później w kwartecie i aranżującego muzykę do filmu „Zimna Wojna”
– organizacja koncertu w Sali Roberta Schumanna w Düsseldorfie na rzecz afrykańskich dzieci – sierot dotkniętych AIDS – zbiórka na rzecz budowy szkoły,
ośrodka zdrowia itd.;
– wypromowanie wśród Polonii kabareciarza Steffena Möllera w ramach projektu “Cultura Polonium”;
– coroczna organizacja “Gwiazdki dla Polonii”;
– coroczna organizacja spotkań 19 października dla upamiętnienia ks. Jerzego Popiełuszki;
– coroczna organizacja wystaw promujących Polskę podczas “Europatag” w Düsseldorfie;
– organizacja dwóch spektakli teatralnych “Salonu Poezji Muzyki i Teatru” z Toronto („Promieniowanie” i „Tamara”);
– współpraca z gazetą “Fakty” (nie mylić z “Fakt”!) wydawanej w 13 krajach na świecie, dla której Jurek pisał artykuły, prezentował fotografie z życia Polonii;
– od 2001 współpraca z kultową Restauracją “Gdańska” przy realizacji kulturalnych projektów, za co w podziękowaniu otrzymał zaszczytną nagrodę “Neptuna”;
– współpraca przy spektaklu Sławomira Mrożka po niemiecku „Emigranci”;
– wsparcie przy organizacji niezliczonych koncertów jazzowych, wystaw itp.
Jurek był współtwórcą pierwszego zagranicznego Sztabu WOŚP w Europie i przez 13 lat Szefem tego Sztabu. Od wielu lat fotografuje, a jego prace są prezentowane w różnych częściach Europy. Jest członkiem Düsseldorfer Künstler Verein oraz organizacji Deutscher Medienverband e.V. Na co dzień współpracuje blisko z “Gminą PIAST” w Essen, i stowarzyszeniem “Polregio” współtworząc liczne projekty. Wspiera polonijną telewizję “PEPE TV” oraz spod jego ręki powstają zdjęcia i filmy podczas Festiwalu “Polonica” w Köln. Kręci filmy o artystach polonijnych, ale także osobach działających na rzecz innych np. o pracy Sylwii Jasion na rzecz bezdomnych w Hanowerze, czy niemieckojęzyczny materiał o Toruniu w ramach obchodów 550. rocznicy urodzin Kopernika w celu promocji miast polskich wśród Niemców.
Ale Jurek to nie tylko działanie na niwie kulturalnej. To człowiek zawsze otwarty, chętny do pomocy na wszelkich płaszczyznach: od opieki nad aktorami, po organizację zwiedzania miasta dla gości stowarzyszeń. To tylko mała namiastka działań na rzecz innych. Jeśli intencją nagrody “Osobowości Polonijnej” jest uznanie dla rzadko przebijającej się na pierwsze strony mrówczej pracy. Jurek Uske jest człowiekiem, który ze wszech miar na ten tytuł zasługuje. Jak mówi sam Jurek, wszystko co robi robi dla innych ale również z pomocą wielu osób współpracujących.
jest redaktorem naczelnym i wydawcą polonijnego magazynu publicystyczno-kulturalnego „TWOJE MIASTO” ukazującego się w Hessen, Baden-Württemberg, Rheinland-Pfalz, Nordrhein-Westfalen. „Twoje Miasto” ma na celu pomaga Polakom mieszkającym w Niemczech w sprawach codziennych, odpowiada na najczęściej zadawane pytania, reaguje na nękające ich problemy, informuje o wydarzeniach w regionie oraz przedstawia ciekawych ludzi żyjących na emigracji.
Gratulujemy!