Nominowani 2023
Życzymy wszystkim powodzenia
MONIKA POGWIZD
Nasza kandydatka jest matką samotnie wychowującą niepełnosprawnego syna. Dzięki temu trudnemu doświadczeniu jest jeszcze bardziej wrażliwa na ludzką krzywdę. Pani Monika brała udział w wielu akcjach organizowanych m.in. dla Centrum Zdrowia Dziecka w Warszawie.
Służy Ona pomocą wszędzie tam gdzie widzi ludzką krzywdę. Jej działania są zawsze doskonale dopasowane do aktualnej potrzeby.
Pani Monika swoją drogę dotyczącą pomocy osobom potrzebującym zaczęła kilka lat temu z doskonale rozumianej potrzeby pomocy, ponieważ na co dzień sama wychowuje syna, który jest niepełnosprawny. Znając z doświadczenia ten trud jeszcze lepiej rozumiała potrzeby osób z niepełnosprawnością oraz osób opiekujących się chorymi dziećmi i osobami dorosłymi.
W związku z tym narodziła się w niej potrzeba niesienia wsparcia. Zaczynała od małych inicjatyw lokalnych takich jak zbiórki, zrzutki, czy współorganizując Wielką Orkiestrę Świątecznej Pomocy.
Nie zakładała przyszłych wydarzeń, a mianowicie napaści Rosji na Ukrainę, tak więc tylko dzięki pomysłowości i wykorzystaniu możliwości w kilka dni zaczęła pomagać najpotrzebniejszym osobom przybywającym do Polski z Ukrainy. Od tego czasu bardzo rozszerzyła swoją działalność i otworzyła pierwszy w Polsce Sklep za Uśmiech”, gdzie osoby przybywające z Ukrainy mają możliwość wybrania najpotrzebniejszych rzeczy tak, jak na zakupach w zwykłych sklepie, lecz w tym wyjątkowym sklepie płaci się tylko uśmiechem, nie pieniędzmi.
– Zakwaterowanie osób, które zostały pozbawione dachu nad głową w wyniku działań zbrojnych na terytorium Ukrainy.
– Zapewnienie uchodźcom wojennym z Ukrainy najpotrzebniejszych artykułów higienicznych, oraz żywności i odzieży zorganizowanie kursu nauki języka polskiego dla młodzieży i dorosłych z Ukrainy.
– Pomoc uchodźcom w znalezieniu pracy oraz znalezieniu placówek edukacyjnych i opiekuńczych dla dzieci zaspokajanie na bieżąco zgłaszanych potrzeb, np. pomoc w urządzeniu mieszkania, domu, zapewnienie sprzętu AGD, mebli, wsparcie psychologiczne i inne.
– Organizowanie konwojów celowych do Ukrainy, pomoc osobom poszkodowanym w wyniku działań wojennych, żołnierzom walczącym na froncie, osobom znajdującym się w bunkrach, dzieciom w domach dziecka, osobom znajdującym się w szpitalach na terenie Ukrainy. Wszystkie te działania doskonale wpisują się w obecną sytuację geopolityczną, zapewniając wsparcie potrzebującym w obecnych czasach. Monika Pogwizd działa również w sprawach niezależnych, dotyczących osób pokrzywdzonych przez los oraz chorych z regionu Małopolski, udzielając się, lub będąc inicjatorką akcji charytatywnych, mających na celu zgromadzenie środków finansowych na leczenie lub zakup sprzętu medycznego koniecznego do poprawy jakości życia chorych dzieci.
Liczba osób objętych udzielanym wsparciem przez Panią Monikę to ponad 100 tysięcy osób. W głównej mierze są to uchodźcy wojenni z Ukrainy i osoby przebywające w Ukrainie.
Dzieci w domach dziecka w Ukrainie, osoby zakwaterowane na terenie Nowego Sącza, oraz w sąsiadujących gminach i miejscowościach. Również żołnierze walczący na froncie, osoby poszkodowane i przebywające w ukraińskich szpitalach, ludzie przebywający w bunkrach w Ukrainie. Pomoc sięga także do osób chorych, które wymagają wsparcia finansowego by podjąć
lub kontynuować leczenie, zakupić specjalistyczny sprzęt medyczny. Obszar działalności jaki obejmuje zakres wsparcia Pani Moniki Pogwizd w zasadzie nie ma granic.
Od początku roku pomoc byłą udzielana głównie w Nowym Sączu, a w kilka miesięcy obszar działalności w zakresie niesionej pomocy powiększył się bardzo szeroko, gdyż na tą chwilę dzięki Stowarzyszeniu Nowosądeckie Serducho, którego jest Prezesem działa na terenie całej Małopolski oraz na całej Ukrainie, niosąc pomoc humanitarną poprzez organizację konwojów, które docierają do najpotrzebniejszych osób na Ukrainie, czyli szpitale bunkry domy dziecka oraz na front. Dzięki jej zaangażowaniu udało się zorganizować łącznie 250 konwojów docelowych do Ukrainy. m.in. pomoc dotarła do Mariupola, Charkowa. Dla nas to jest osobą zasługująca na tytuł Osobowości.
Autoprezentacja Monika Pogwizd
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
ANETA NOTT – BOWER
Doktor nauk humanistycznych w zakresie językoznawstwa, absolwentka magisterskich studiów logopedycznych, ekspertka w dziedzinie dwujęzyczności. Od wielu lat łączy pracę naukową z popularyzowaniem dwujęzyczności, tworząc Bilingual House, gdzie prowadzi zajęcia doskonalące język polski u dzieci dwujęzycznych, konsultacje dla rodzin dwujęzycznych oraz szkolenia dla nauczycieli i rodziców. Prywatnie mama dwójki dorastających dzieci dwujęzycznych, żona Anglika. Od 19 lat mieszka w Manchesterze, UK.
W tym roku Bilingual House świętuje 10-lecie działalności i w tym czasie portal pomógł wielu rodzinom dwujęzycznym, które pragną przekazać kolejnym pokoleniom język polski na emigracji.
Autorka książki „Przepis na dwujęzyczność. O efektywnym dwujęzycznym wychowywaniu. Praktyczny poradnik dla rodziców i pedagogów z ćwiczeniami” LINK wydanej we współpracy z księgarnią internetową. „Czytam i mówię po polsku” wydanej w październiku 2022 r. Książka ma na celu dotarcie do jeszcze większej rzeszy rodziców i nauczycieli, którzy na co dzień doświadczają życia w dwóch językach i odpowiada na ich konkretne wyzwania, jednocześnie podkreślając pozytywny aspekt wychowania w dwujęzyczności. Książka spotkała się z bardzo ciepłym odbiorem zarówno w środowisku naukowym oraz wśród rodziców i nauczycieli. Pozytywne opinie o książce, zaangażowanie społeczności polonijnej w jej powstanie oraz liczna obecność na wydarzeniach związanych z premierą książki są najlepszym dowodem na to, że ta kolorowa i interaktywna lektura zaraża entuzjazmem i motywacją do radosnego dwujęzycznego wychowywania.
Myślę, że autorka zasługuje na nominację do konkursu Osobowość Polonijna Roku ze względu na wielkie zaangażowanie jakie wkłada na co dzień w promocję dwujęzyczności wśród Polaków na emigracji. Ma ogromną wiedzę naukową dotyczącą wychowania w dwóch językach, którą przekazuje odbiorcom w prosty, zwięzły i zrozumiały sposób. Swoje doświadczenie naukowe zawsze wzbogaca praktycznymi przykładami z własnego doświadczenia życia w rodzinie wielojęzycznej. Jej słowa na łamach książki, artykułów blogowych oraz na mediach społecznościowych są zawsze wspierające, pozytywnie nastawione i pomagają rozwiązać konkretne problemy, z jakimi często spotykają się rodzice, np. dziecko nie odpowiada w Twoim języku, dziecko miesza języki, dwujęzyczne rodzeństwo. Rozmawia tylko w języku otoczenia. Myślę, że wpływ działalności dr Anety Nott-Bower na środowisko polonijne na emigracji jest ogromny: zaczynając od rodziców szukających wsparcia i porady, poprzez szkoły sobotnie i nauczycieli polonijnych, którzy uczestniczą w jej szkoleniach, aż po dzieci polonijne w różnym wieku, które uczą się dzięki niej języka polskiego. Jej działalność wpływa bardzo pozytywnie na obecne oraz kolejne pokolenia rodzin wielojęzycznych na emigracji. Wiele materiałów dostępnych na jej portalu i mediach społecznościowych jest dostępnych całkowicie bezpłatnie i pomaga w popularyzowaniu wartościowej i rzetelnej wiedzy o dwujęzyczności.
Linki do stron internetowych:
Bilingual House LINK
Książka „Przepis na dwujęzyczność” LINK
Księgarnia Czytam i mówię po polsku LINK
Autoprezentacja Aneta Nott Bower
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
JACEK GANCARSON
Jest zasłużonym Działaczem Światowego Kongresu Polaków oraz Kongresu Polaków w Szwecji. Jako dyrektor Biura Światowego Kongresu Polaków i koordynator projektów zrealizował liczne międzynarodowe projekty polonijne, w tym utworzenie systemu archiwizowania dokumentacji polonijnej przydatnego dla Polonii całego świata. Nadto uporządkował i przekazał do Polski do Archiwum Akt Nowych wartościowy zbiór dokumentacji Polonii Szwedzkiej.
Pan Jacek Gancarson prowadzi od 2017 r. stronę www.swiatowykongrespolakow, na której udostępniane są osiągnięcia i sylwetki zasłużonych Polaków z całego świata. Wraz ze swoją mama, architektem, która jest zasłużonym powstańcem warszawskim, organizuje liczne spotkania z młodzieżą, w tym na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej z udziałem członków i sympatyków Światowego Kongresu Polaków. Jest niezwykle kompetentnym i życzliwym Polakiem, z którego jesteśmy dumni. Aktywnie uczestniczy w organizowaniu pomocy na rzecz Polaków i Polonii, z uwzględnieniem ochrony ich praw (zwłaszcza praw mieszkaniowych), których bezpodstawnie byli pozbawiani z powodu wyjazdu za granicę.
Pan Jacek Gancarson jest działaczem Światowego Kongresu Polaków od r. 2017. Dał się poznać jako operatywny administrator naszego biura, inicjator i koordynator z sukcesem zrealizowanych wielu międzynarodowych projektów oraz współrealizator wielu akcji Światowego Kongresu Polaków. Od 4 lat prowadzi naszą witrynę internetową LINK oraz zapewnia wsparcie komputerowe dla naszych członków. W ramach naszej organizacji ukończył kurs prowadzenia szkoleń online. Jacek Gancarson po ukończeniu Politechniki Warszawskiej i 10 latach pracy w 2 instytucjach naukowo-badawczych uzyskał w 1986 r. azyl polityczny w Szwecji, gdzie zdobył dalsze kompetencje w wiodących w branży organizacjach i uczelniach.
Mgr inż. Jacek Gancarson jest od r. 2018 aktywnym działaczem Światowego Kongresu Polaków e i re-emigrantem ze Szwecji, gdzie działał w polskich organizacjach niepodległościowych. Prowadzi witrynę inernetową naszej organizacji. Wspólnie podejmujemy inicjatywy na rzecz Polonii na wielu polach. Był koordynatorem i głównym wykonawcą 2 polsko-polonijnych projektów realizowanych ostatnio przez Światowy Kongres Polaków. W roku 2020 Świtowy Kongres Polaków z sukcesem zrealizował dzięki koordynacji Jacka Gancarsona oraz dotacji KPRM projekt porządkowania i inwentaryzacji ponad 100-letniego archiwum Ośrodka Polskich Organizacji Niepodłegłościowych w Szwecji (15 m.b.) znacznie rozszerzając zakres prac o konserwację i zabezpieczenie zbioru oraz o nadanie mu charakteru archiwum pretendującego do sformalizowanej współpracy z Naczelną Dyrekcją Archiwów Państwowych. W wyniku projektu cały zbiór dokumentów został uroczyście przejęty przez Archiwum Akt Nowych: LINK W r. 2021 Jacek realizował kolejny projekt Światowego Kongresu Polaków: „Renowacja grobu szefa Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej, płk. Józefa Hartmana w Londynie”. Ze względu na pandemię koordynował projekt i realizował współpracę z organizacjami polonijnymi i ambasadą RP. w Wielkiej Brytanii całkowicie zdalnie. Renowacja grobu została zwieńczona uroczystym złożeniem wieńców przez reprezentacje Wojska Polskie Ambasady RP i organizacji polonijnych w W. Brytanii: LINK Nadal utrzymuje współpracę z organizacjami niepodległościowymi w Szwecji. Od roku 1996 prowadził w Szwecji działalność rozwojową w dziedzinie inżynierii internetowej. Ma doświadczenie w konfiguracji internetowych forów dyskusyjnych. Zrealizował szereg projektów wirtualnych spacerów i panoram sferycznych 360 m.in. dla Sejmu RP i Biura Promocji m. st. Warszawy LINK Zrealizował też internetową prezentację 1000 starych map z kolekcji Muzeum Polskiego w Rapperswil. Od roku 2010 prowadził samodzielne badania w archiwach szwedzkich, rosyjskich i polskich zwieńczone wystąpieniami na konferencjach międzynarodowych oraz publikacjami w naukowych i popularno-naukowych czasopismach szwedzkich, polskich i rosyjskich. W czerwcu br. odbył na prośbę Fundacji im. Cichociemnych Spadochroniarzy Armii Krajowej kwerendę w 3 polskich i jednym brytyjskim archiwach w Londynie skąd uzyskał ok. 1000 skanów dla celów publikacji o szkoleniu i organizacji Cichociemnych w czasie II wojny światowej.
AGNIESZKA KUCHNIA WOŁOSIEWICZ
Myślę, że w pełni zasługuje na to, by zostać Osobowością.
Agnieszka jest z wykształcenia polonistką, ale także oligofrenopedagogiem, surdopedagogiem i kulturoznawcą. Podjęła także edukację w Wielkiej Brytanii, gdzie ukończyła kurs na teaching assistant. Odkąd ją znam związana jest z edukacją.
Po przeprowadzce do UK u Agnieszki wykryto nowotwór. Podjęła leczenie w Polsce, m.in. w Szpitalu Onkologicznym w Gliwicach. Po pewnym czasie pierwszej operacji i radioterapii, przyszła wznowa. Obecnie jest pod kontrolą Szpitala w Oxfordzie. W tym najtrudniejszym dla niej czasie, kiedy straciła swoje życie w Polsce, w tym również artystyczne (śpiewała, a teraz nie może tego wykonywać), dawny znajomy zaproponował jej współpracę nad książką o ks. Janie Kaczkowskim „Jestem pod Jego skrzydłami”, której została współautorką. Obecnie ma na swoim koncie cztery książki jako współautorka, m.in. biografię Pani Agaty Kornhauser-Dudy i Beaty Szydło.
Szczególnie jednak dumna jest z pozycji „Nasze prywatne bohaterki. Jesteś jedną z nich…”, czyli zbioru wywiadów z kobietami, których życie nie było usłane różami i może inspirować innych.
Pisze także wiersze – ukazują się w Internecie i w almanachach, a także ona sama stała się redaktorką i wydawcą antologii emigracyjnej pt. „Trzynaście pokoi”.
Aktualnie redaguje kolejną antologię emigracyjną z wierszami autorów z UK i z Wiednia pt. „Półcienie poezji”. W 2022 nawiązała kontakt z Jackiem Rozmiarkiem, reprezentantem Polonii wiedeńskiej, z którym ściśle współpracuje. Była inicjatorką i organizatorką wydarzenia artystycznego w Polsku 4.02.2023 pt. „Fale Dunaju na Tamizie. Impresje Artystyczne”, a także „Spotkania przy kawie” w Wiedniu. Wcześniej organizowała wydarzenie kulturalne dla Polonii w Slough i High Wycombe, ale pandemia przerwała dobrze zapowiadające się projekty.
Agnieszka aktywnie wspiera Remiego Juśkiewicza i jego audycję muzyczno-kulturalną Remiza. Wspierała także Beatę Kubiak i Organizację OPOKA przy organizacji balu z okazji 10-lecia tej organizacji. Praca Agnieszki na rzecz Polonii i sztuki została dostrzeżona przez brytyjski portal The London Post. Została zaproszona do współpracy jako korespondent kulturalny. Agnieszka publikuje tam w j. ang. artykuły o wydarzeniach polonijnych w UK. Agnieszka w UK prowadziła własną działalność edukacyjną, pracuje jako suppy teacher, a także przez półtora roku była zatrudniona w Polskiej Szkole Sobotniej w High Wycombe.
Jeśli chodzi o jej dorobek, to powołała do życia dwa cykle wywiadów: „Działalność artystyczna w sieci podczas pandemii Covid-19” oraz „Polskie Talenty w Wielkiej Brytanii”, można je przeczytać na łamach kilku portali internetowych, a także w czasopiśmie literackim „Bezkres”.
Na stałe związana z witrynami :„Kultura na co dzień”,“LINK”, “Culture Avenue” – polonijnym czasopismem wydawanym w USA. W związku z tym przeprowadziła blisko 100 wywiadów przez 3 lata, stawiając przede wszystkim na pokazywanie światu mniej znany artystów czy też po prostu osób, które mogą być wzorem dla innych. To laureatka Częstochowskiego Przeglądu Poetyckiego „Zapałki 2021” oraz internetowych konkursów poetyckichi autorka tekstów na płytę Izabelli Konar pt. “Krople rosy”. Kilka piosenek do jej wierszy poczynił także Remi Juśkiewicz,a także Robert Madziarz (wykonawczynią jest Vyska).
W ostatnim czasie została zaproszona do wsparcia badań naukowych UP w Krakowie na temat kultury polskiej w Londynie, prowadzonych przez dr Aldonę Guzik w ramach projektu MEiN.
Wszystko o czym Państwu piszę, zadziało się w trakcie choroby. Myślę, że może być inspiracją dla innych osób, które są w trudnym położeniu życiowym. Jej charyzma i wola walki pokazują, że nawet najcięższe chwile w życiu mogą być inspirujące. Agnieszka o swojej chorobie prawie nigdy nie wspomina. Nie podpiera się nią w życiu codziennym. LINK strona autorska Agnieszki.
Autoprezentacja Agnieszka Kuchnia Wolosiewicz
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
SABINA I IREK LEMANS
Irek Lemans, urodził się w Szczecinie, studiował historię na Uniwersytecie Szczecińskim, w 1986 roku wyjechał do Niemiec, stamtąd w 1988 r. do Kanady. Zawodowo inspektor jakości w zakładzie produkującym autobusy turystyczne MCI, cały swój wolny czas poświęca działalności społecznej: od 25 lat jest członkiem Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Winnipeg oraz od 27 lat redaktorem Radia Polonia – polskiej sekcji multikulturowej stacji radiowej CKJS 92.7 FM.
Irek Lemans to nie tylko redaktor i producent programów Radia Polonia Winnipeg oraz niedzielnych transmisji Mszy świętych z Kościoła św.Andrzeja Boboli to również współorganizator koncertów polskich artystów w Winnipegu. Prowadzi też stronę informacyjną Radia Polonia oraz organizacji Sokół Winnipeg info w locie. Prawdziwy pasjonat, żywioł, informacyjna siłą napędowa Polonii, który niezmiennie, społecznie od 27 lat prowadzi polskie audycje, poświęcając cały swój wolny czas, energię i talent. Program nadawany przez polskich patriotów nieprzerwanie od 1952 roku i wspierany przez społeczność polonijną. Od 2014 roku administrowany przez Polskie Towarzystwo Gimnastyczne Sokół Winnipeg.
W 2008 roku dołączyła do redakcji Radia Polonia, Sabina Giełwanowska, dziennikarka Radia Znad Wilii w Wilnie na Litwie, której słuchacze w Wilnie jeszcze dzisiaj pamiętają jej aksamity głos oraz serdeczność z prowadzonych przez nią codziennych porannych audycji i programów autorskich: „Życie z pasją” i „Klub Dobrej Książki”. Teraz wspólnie już jako małżeństwo, Irek i Sabina tworzą programy, których celem jest podtrzymanie języka polskiego, informowanie o bieżących i ważnych sprawach w polonijnej społeczności, promujące polską kulturę i dorobek wielu pokoleń Polaków nie tylko w Manitobie i Kanadzie, ale także tych rozsianych po całym świecie. W programach prowadzą cykl wywiadów “Rozmowy dnia” poświęconych Polakom na emigracji, ich działalności i utrzymywaniu polskości w Kanadzie i dosłownie na całym świecie. Wywiady te obejmują rozmowy z osobami z różnych dziedzin działalności polonijnej, Polaków którzy na emigracji, znaleźli sens i cel swojego życia.
To kalejdoskop postaci zasłużonych dla polonijnych społeczności, kultury, historii i nauki. To podróże radiowe w czasie i przestrzeni, wywiady i reportaże, audycje o dziedzictwie historycznym i kulturowym Polski, relacje z obchodów świąt, rocznic, upamiętnianie wydarzeń.
27 lat pracy społecznej redaktora Lemansa i 15 lat jego małżonki Sabiny Giełwanowskiej – Lemans, to przykład tego jak można służyć Polonii będąc równocześnie Polakiem i Kanadyjczykiem w wielokulturowym społeczeństwie Kanady.
Za swoją działalność redaktor Irek Lemans został uhonorowany:
– Medal Pro Patria (2021)- Zaszczytna Odznaka Sokoła (2021).
– The Queen Elizabeth II Platinium Jubilee Medal (2023).
Oraz wyróżniony,
– Kryształowy Sokół (2004) – przyznawany za wybitne osiągnięcia działaczom Polskiego Towarzystwa Gimnastycznego Sokół Winnipeg.
– Srebrna Odznaka Honorowa Kongresu Polonii Kanadyjskiej (2011)
– Złota Sowa Polonii (Austria) nagroda kulturalna, przyznawana przedstawicielom światowej Polonii. (2012).
– Wyróżnienie za 25 lat pracy społecznej na rzecz Polonii Kanadyjskiej od Konsula Generalnego RP w Toronto Krzysztofa Grzelczyka. (2021).
– Wyróżnienie przez posła Shannon Martin podczas sesji Parlamentu Prowincji Manitoba za 25 lat pracy społecznej i wkład Polonii Kanadyjskiej w wielokulturowość Kanady.
– Laureat 11.edycji Nagrody im. Macieja Płażyńskiego dla dziennikarzy i mediów służących Polonii (2021).
– Dyplom uznania od Parlamentu Kanady za działalność społeczną wręczony przez posłankę Raquel Dancho (2022).
Za swoją działalność redaktor Sabina Lemans została uhonorowana:
– Medalem Zasłużony dla Kultury Polskiej.
– Srebrny Krzyżem Zasługi RP.
– Złotym medalem za zasługi Departamentu Mniejszości Narodowych Republiki Litewskiej.
W 2006 roku Sabina Giełwanowska, ówczesna dziennikarka Radia „Znad Wilii”, otrzymała nagrodę „Orle pióro” przyznawaną polskim dziennikarzom na Litwie.
Autoprezentacja Sabina Giełwanowska, Irek Lemans
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
KRYSTYNA WOŁEJKO
TAŃCEM POTRAFI ZARAŻAĆ DZIECI, MŁODZIEŻ I DOROSŁYCH. JEJ MOTTO TO „WYBIERZ PRACĘ, KTÓRĄ KOCHASZ I NIE PRZEPRACUJESZ ANI JEDNEGO DNIA”
Krystyna Wołejko pochodzi z rejonu Wileńskiego, miejscowości Rudomino znajdującej się 12 km od Wilna. Z wykształcenia jest nauczycielem biologii, ale od dzieciństwa jest pasjonatką tańca ludowego. Prawie równolegle z pierwszymi studiami ukończyła 4 letnie studia choreograficzne w Rzeszowie. Dlatego na co dzień pracuję jako choreograf i prowadzi 3 zespoły taneczne (zespoły tańca ludowego: „Hałas”, „Kropelki” i „Malwy” działające przy Wielofunkcyjnym Ośrodku Kultury w Rudominie, filii Czarny Bór i Mariampol). Dzielnie radzi sobie z tancerzami. (a mam około 100 tancerzy).
Ale prawda jest taka, że tańcem potrafi zarażać dzieci, młodzież i dorosłych. Około 20 lat tańczyła w zespole pieśni i tańca „Zgoda” akurat stąd zaraziła sie pasją do tańca ludowego.
Jest pracowita na rzecz kultury i Polonii. Jeśli coś robi, robi sercem. W jej wypadku człowiek uczy się całe życie, dlatego poza sobą ma jeszcze ukończone dwa kierunki studiów, jest „organizatorem świąt i świąt obrzędowych”, a także „producentem kosmetyki naturalnej”. Lubi tworzyć rękodzieła, w kulturze często prowadziła różne zajęcia edukacyjne takie jak np.: wicie adwentowych wianków, wicie palm, kompozycje kwiatowe czy na inne okazje. Niestety by to robić na większą skalę brakuję jej czasu, ale kwaratanna wszystko „rozstawiła” na swoje miejsca.
Tak naprawdę zawsze jej brakuje godzin na dobę, bo codziennie ma szereg prac, które musi przerobić. Do tego jeszcze ma taki charakter, że nigdy nie potrafi nikomu w czymś odmówić, chociaż sama ma swojej pełno pracy. Jak o coś proszą zawsze z chęcią pomaga. Wspaniała rodzina jej pomaga i zawsze wspiera w każdej sytuacji.
Pomaga jej mąż, żebym mogła pojechać na koncerty z zespołami czy przeprowadzić zajęcie edukacyjne. To on ją motywuje do samokształcenia i w ogóle do wszystkiego.
Ich syn chyba wdał się w Krystynę, bo żyje tym co robi. Mateusz ma 10 lat, chodzi do szkoły muzycznej, świetnie tańczy w jej zespołach tanecznych i wspaniale recytuje wiersze na konkursach recytatorskich.
Krystyna Wołejko, ma 36 lat. Jest aktywną na rzecz kultury polskiej na Wileńszczyźnie. Jest miłośniczką folkloru. Taniec to jej pasja. Prowadzi zajęcia edukacyjne dla dzieci i dorosłych osób.
Mówi „Taniec nie zna wieku i nie ma konieczności się wstydzić wieku, który jest zawsze odpowiedni do tańca”. To wspaniała patriotka ,podtrzymuje tradycje POLSKIE I przekazuje je innym zwłaszcza dzieciom. Kobieta pełna pasji ,serdeczna i miła. Jedyną jej wadą jest to że nie umie mówić nie i pomocy nie odmawia nikomu nawet kosztem rodziny.
To przykład dla nas wielkiej osobowości.
Autoprezentacja Krystyna Wołejko
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
IZABELLA TERESA KOSTKA
Urodzona w Poznaniu (Polska), od 2001 roku zamieszkała w Mediolanie. Studiowała na Akademii Muzycznej im. K. Szymanowskiego w Katowicach i na Akademii Muzycznej im. I.J.Paderewskiego w Poznaniu, w której to ukończyła wyższe studia magisterskie w klasie fortepianu Prof. Waldemara Andrzejewskiego. Jest pisarką i poetką polsko – włoską, nauczycielką fortepianu, dziennikarką freelance, tłumaczką,organizatorką i prezenterką wydarzeń kulturalnych.
Izabella od wielu lat prowadzi bogatą działalność artystyczno – literacką na terenie Włoch. To założycielka i prezenterka cyklicznego programu kulturalnego Verseggiando sotto gli astri di Milano, do którego zaprasza wielu artystów z Włoch i Polski (gośćmi byli m.in. światowej sławy polski sopran Dominika Zamara i chór mieszany Metrum z Gniezna). To dwujęzyczna poetka, pisarka, dziennikarka kulturowa freelance (współpracuje we Włoszech na stałe z portalem dziennikarskim Alessandria Today di Pier Carlo Lava i kwartalnikiem Nova oraz w Polsce z miesięcznikiem artystycznym Bezkres. Wydała 10 zbiorów poezji w języku włoskim, w tym także dwujęzyczne polsko włoskie. To kuratorka i tłumaczka międzynarodowych polsko – włoskich antologii poetyckich przeznaczonych na cele dobroczynne Ponte poetico / Most poetycki (Kimerik, 2020 ) i Inter Amicos(Dobrota, 2023).
Jest czynną tłumaczką literacką i przekłada na język włoski wiersze poetów polonijnych i na polski autorów włoskich. To Oficjalny Rzecznik prądu RealizmuTerminalnego na Polskę (nurt stworzony przez włoskiego poetę Guido Oldaniego, byłego kandydata do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury). Otrzymała wiele nagród w dziedzinie poezji oraz za działalność artystyczno- kulturalną na rzecz rozpowszechniania literatury i sztuki na terenie Włoch (m.in.:
1° Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. Marianny Coffa na Sycylii w 2015 r., Nagrodę Specjalną Krytyki „La Mole” w Turynie w 2015 r.,
2° Nagrodę na Międzynarodowym Konkursie Poetyckim „La Voce dei Poeti / Głos Poetów” w Lecce w 2016 r., Nagrodę Specjalną Krytyki na Międzynarodowym Konkursie Literackim im. A. Seneki w Bari w 2017 r.,
3° Nagrodę na Miedzynarodowym Konkursie Literackim im. A. Seneki w Bari w 2018 r., 3° Nagrodę Cassino di San Remo w 2018 r.) oraz wiele nagród za prowadzoną aktywność artystyczną i literacką (Premio della Fondazione Daga per la poesia e l’attività artistica svolta Promotore Della Cultura e Letteratura / Nagrodę Fundacji Daga za działalność poetycką i artystyczną Promotor Kultury i Literatury 2016, Premio di Eccellenza The Writer’s Capital International Foundation, 2018).
Autorka wielu wywiadów, które przeprowadziła z osobistościami świata kultury polonijnej we Włoszech, Anglii i Francji oraz z artystami z Włoch. W przeszłości była współpracowniczką portalu „Polacy we Włoszech”. Częsty gość programów telewizyjnych i radiowych na terenie Włoch (w tym ETV Espansione TV wComo). Uczestniczyła w spotkaniach „L’Europa è per le donne – Europa jest dla kobiet”organizowane przez Parlament Europejski w Mediolanie, Festiwalu Aldy Merini w Mediolanie i w wielu wystawach sztuki współczesnej, wśród których Avalon in Arte (2017,2018). Jej poezje w języku polskim znajdują się w zbiorze tematycznym „Boski chór” tom 10 część 3 (2019, Lulu), na portalu literackim kołobrzeskiego oddziału SAP „Nasza poezja” i na licznych społecznościowych stronach poetyckich.
Liczne osiągnięcia Izabeli nie przeszkodziły jej pozostać skromną osobą. To kobieta wulkan o złotym, wrażliwym sercu.
Izabelę charakteryzuje wielka charyzma i wdzięk osobisty, jest wspaniałą, ciepłą i piękną kobietą, dumną ze swojego pochodzenia. Nieutrudzona w swoich planach i marzeniach, ciekawa rzeczy nowych i niebojąca się wyzwań. To perełka polskości, z której my rodacy możemy być tylko dumni.
Izabela Teresa Kostka zasługuje na tę nagrodę przede wszystkim za swoją działalność artystyczno-kulturalną, za swoją nietuzinkowość, za swój wkład w krzewieniu polskiej kultury we Włoszech.
Autoprezentacja Izabella Teresa Kostka
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
JULIAN GABOREK
Prezes Wspólnoty Polaków w Górnej Austrii.
Redaktor Naczelny Polskiego Radia w Górnej Austrii. Kierownik d/s Sportu Polonijnego w Austrii.
Julian Gaborek jest osobą z sercem społecznika. Ta cecha i chęć propagowania polskości wśród polonii austriackiej doprowadziły do założenia Wspólnoty Polaków w Górnej Austrii:
LINK, LINK, której jest prezesem od 22 lipca 2008 roku. Od momentu powstania organizacji z jego inicjatywy oprócz prowadzenia bogatej w różnorodne imprezy działalności polonijnej, powołał do życia „Polskie Radio w Górnej Austrii” nadające audycje radiowe w języku polskim w każdą niedzielę o godzinie 12:00: LINK Sport zajmuje znaczące miejsce w życiu Juliana Gaborka, dlatego też działalność organizacji rozszerzył o klub sportowy „Orzeł”, gdzie miłośnicy piłki nożnej, siatkówki i tenisa stołowego co tydzień spotykają się na treningach: LINK
Polonijna aktywność Juliana Gaborka sięga daleko poza Wspólnotę Polaków w Górnej Austrii i obejmuje działania i funkcje: w latach 2012 – 2014 przewodniczący d/s Sportu i Rekreacji w Europejskiej Unii Wspólnot Polonijnych w latach 2012-2014 wiceprezes Wspólnoty Polskich Organizacji w Austrii – Forum Polonii w 2015 roku – wyróżnienie srebrnym medalem zasługi przez rząd Górnej Austrii w 2016 roku – światowa nagroda Złota Sowa w kategorii działacz polonijny z ramienia czasopisma polonijnego „Jupiter” w Wiedniu od 2018 do 2021 roku kierownik d/s Sportu Polonijnego w Austrii czynne uczestnictwo w Światowych Polonijnych Sejmikach Olimpijskich organizowanych co dwa lata przez Polski Komitet Olimpijski od 2007 roku czynne uczestnictwo w Światowych Letnich Igrzyskach Polonijnych, zdobywca w tenisie ziemnym, 1 złotego, 2 srebrnych i 4 brązowych medali pięciokrotny zwycięzca Polonijnego Turnieju Tenisa Ziemnego o Puchar Górnej Austrii. HOBBY – Praca społeczna, sport i rekreacja.
Autoprezentacja Julian Gaborek
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
BEATA KUBIAK
Z wykształcenia jest promotorem zdrowia i dietoprofilaktyk. Pracowała jako opiekun osób starszych, a obecnie jest pracownikiem organizacji wspierającej kobiety i dzieci, które doświadczyły przemocy. Beata to kobieta skromna i pozostająca w cieniu innych. Bagaż doświadczeń wzmocnił ją w tym, co robi dla kobiet. Jest pogodna, ma otwarte serce i ciepły głos. W trakcie lockdownu była opiekunką osób starszych, którym organizowała nietypowe urodziny, a jedne z nich opisano nawet w czasopiśmie Lajdiz.
Z okazji swoich 50. urodzin, wykazując się niemałą odwagą, zatańczyła w trakcie lockdownu w centrum miasta, aby zebrać środki na szczytny cel. Jej Taniec ku Wolności od przemocy stał się symbolem odwagi i siły dla wielu kobiet, które doświadczyły przemocy. Był też przez 2 lata wykorzystywany na zebranie środków na Safe House. Został on też uwieńczony na płótnie. Beata stworzyła też grupę dla kobiet doświadczających przemocy, gdzie wskazuje 3 miejsca pomocy dla nich.
Promuje także wśród nich poczucie własnej wartości, podkreślając jego ważność. Pokazała również, że naukę można podjąć bez względu na wiek. Dała kobietom wiarę i nadzieję w to, iż można odmienić swój los, nawet jeśli jest się DDA lub pochodzi z rodziny dysfunkcyjnej.
Beata promuje wszelkie przejawy kultury polskiej w Wielkiej Brytanii i czynnie bierze udział w spotkaniach artystycznych, co m.in. służy jej rozwojowi własnemu.
Nie zapomina o nikim i jeśli tylko może, podkreśla ważność danej osoby lub instytucji. Ponadto zorganizowała wiele wydarzeń na rzecz kobiet doświadczających przemocy, co zostało zauważone i podkreślone przez vice konsula RP w Londynie.
Beata z dużym zaangażowaniem od wielu lat wskazuje kobietom, gdzie mogą prosić o pomoc, a od półtora roku pracuje dla jednej z organizacji pomocowych. Jest lubiana i ceniona przez wszystkich, którzy mieli możliwość poznać ją osobiście. Jej spokojny i ciepły głos podniesie każdego, kto potrzebuje wsparcia.
Jako społeczność uważamy, że Beata zasługuje na wyróżnienie przede wszystkim za odwagę oraz charyzmę w działaniu na rzecz innych.
Autoprezentacja Beata Kubiak
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
KATARZYNA TOŁSTYCH
Inicjatorka, promotorka zdrowia – silna, wrażliwa, niezależna kobieta wierna swoim wartościom, rodzinie i pracy. Założycielka i prezeska Polonijnego Centrum Przedsiębiorczości, Integracji i Rozwoju. Działaczka społeczna – zaangażowana w sprawy lokalne Polonii. Psycholożka z powołania i zawodu. Chętnie dzielącą się zdobytą wiedzą i umiejętnościami.
Dzięki jej pracy, koordynacji i zaangażowaniu w oparciu o ubiegły rok możliwe było m.in przeprowadzenie kursów języka niemieckiego, szkoleń psychologicznych, dietetycznych oraz z tematyki uzależnień. Zapoczątkowane zostały cykliczne spotkania networkingowe dla przedsiębiorców (ostanie spotkanie połączone było wraz z holenderskim Klubem Biznesu i spektaklem teatralnym).
Dba i koordynuję działania naszego Klub Małolata – na zajęciach dzieciaki dowiadują się o kulturze, zwyczajach obyczajach, a także historii i tradycjach polskich. Stała również za organizacją pierwszych pikników rodzinnych.
W tym roku czynnie zaangażowała się – jako współprowadząca Finał WOŚP przy Sztabie Horst. Obecnie przegotowuje ewent na Dzień Kobiet, pod hasłem: „Kobieta – Kobiecie”.
Wulkan Kobieta!!! Jedyne co chcielibyśmy dodać my, jako jej najbliżsi współpracownicy to, że pomimo tych wszystkich ważnych przedsięwzięć, otwartych projektów, jej pracy zawodowej, funkcji rodzinnych możemy na nią liczyć – tak porostu – jak człowiek na człowieka. Dlatego uważamy, że jest ona idealnym kandydatem w konkursie Osobowość Polonijna Roku im. Edyty Felsztyńskiej.
Katarzyna.
Autoprezentacja Katarzyna Tołstych
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
KATARZYNA CHOJNOWSKA
Zgłaszamy Kasię, ponieważ według nas jej poświęcenie i konsekwencja w promowaniu Polski i polskości w Islandii jest warte uwagi.
Pracuje w bibliotece publicznej, zajmuje się też organizowaniem wydarzeń kulturalnych w języku polskim. Oprócz promowania polskiej literatury poprzez różnego rodzaju akcje, (międzynarodowa akcja czytania fragmentów książek w języku polskim, prezentowanie islandzkiej publiczności polskiej poezji i prozy, kontakt z polskimi autorami, różnego rodzaju wystawy itp.). Sama napisała książkę o naszym rodzinnym mieście (w trakcie procesu wydawniczego) oraz jest w trakcie pisania książki dla dzieci do której ilustracje wykonuje islandzka artystka.
Jest autorką wielu wystaw przybliżających islandczykom nasze zwyczaje, naszą kulturę i piękno kraju który kocha nad życie. Zorganizowała wystawę rekwizytów teatralnych z przedstawień dla dzieci (teatrów z całej Polski) dzięki której nawiązała się współpraca między jednym z tutejszych teatrów, a teatrem dla dzieci w Polsce. Zaprasza do Biblioteki polskich pasjonatów i specjalistów z różnych dziedzin dzięki czemu tutejsza polonia mogła wziąć udział w wielu bezpłatnych i ciekawych wykładach, szkoleniach i konsultacjach (m.in. z psychologiem, fizjoterapeutą, doradcą podatkowym, udział w szkoleniu z udzielania pierwszej pomocy).
Wspiera czynnie wschodzących polskich artystów wystawiając ich pracę i organizując ich wernisaże w galerii przy bibliotece. Współpracuje z Ambasadą RP w Reykjaviku oraz tutejszą organizacją działającą na rzecz kobiet innego niż islandzkie pochodzenia. Wszystkim potrzebującym, zaczynającym swoją „przygodę“ z Islandią zawsze chętnie udziela informacji i pomocy. Najbardziej jednak skupia się na pracy z dziećmi. Bardzo zależy jej na tym, aby były one dumne ze swojego pochodzenia. Większość organizowanych przez nią wydarzeń powstaje z myślą o polskich dzieciach właśnie. Z uporem godnym podziwu prostuje również wszystkie niejasności i nieprawdziwe informacje dotyczące historii naszej Ojczyzny.
Jest dumna z tego, że udało jej się wprowadzić na stałe do programu biblioteki obchody polskiego Święta Odzyskania Niepodległości które z roku na rok (i pod oficjalnym patronatem Niepodległej) cieszy się coraz większą popularnością. Oganizowała też wystawy o II wojnie światowej ,,bez przedawnienia”, ,,Mamo, ja nie chcę wojny” i inne.
Kolejna Wielkanoc nie może się już odbyć bez tradycyjnego, wspólnego malowania pisanek na które przychodzą całe rodziny z różnych państw. Kasia jest osobą wrażliwą na innych i skromną, nigdy nie opowiada o tym co zrobiła (nakręciła też sama jedna piękny, krótkometrażowy film o polskich dzieciach mieszkających tutaj z przesłaniem do ich rówieśników w Polsce. Film spotkał się z niesamowitą reakcją Polonii z całego świata.
I choć wiele razy, jest zmęczona, a praca bardzo często zabiera jej też czas wolny i angażuje całą rodzinę mówi, że zawsze będzie walczyć o dobre imię Polski i promować jej piękno wszędzie gdzie tylko rzuci ją los (wiele jej koleżanek, po jej opowieściach już odwiedziło nasz piękny kraj).
Czy taka osoba zasługuje na wyróżnienie zdecydujecie Państwo sami. Wysyłając to zgłoszenie chcieliśmy nagrodzić jej poświęcenie w walce o dobre imię Polski i miłość do Ojczyzny którą żyje na co dzień, nie tylko w ważne Państwowe uroczystości bo jak mówi: nawet pojedynczy głos, ma znaczenie. W pracy jest bardzo szanowana nie tylko za swoje umiejętności, ale też za to jakim jest człowiekiem.
Kasia to najlepszy przykład zasługujący na Osobowość Roku.
Autoprezentacja Katarzyna Chojnowska
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
ADRIAN MARIUS GRANDT
Dla niego liczy się Człowiek – bez względu na jego wcześniejsze doświadczenia, jak i miejsce, w którym właśnie się znalazł. I w zasadzie tu powinna być kropka, bo wnikliwe oko od razu dostrzeże, jakimi wartościami w życiu kieruje się ADRIAN GRANDT.
Ale zdajemy sobie sprawę, że może ono nie odzwierciedlać ogromu pracy i zaangażowania, jakie wkłada we wsparcie innych i to na tylu płaszczyznach. Dlatego krótko podzielimy się tym, co czyni go wyjątkowym.
Jest inicjatorem i współzałożycielem stowarzyszenia Officium e.V., które zajmuje się wsparciem osób potrzebujących oraz budowaniem pozytywnych relacji polsko-niemieckich.
Przewodniczący stowarzyszenia „Aus der Stille in den Klang e. V.”, którego celem jest nauka gry na skrzypcach osób głuchoniemych.
Społeczny ławnik w Sądzie Pracy w Hanowerze, radny w hanowerskiej Radzie Okręgowej, jest także propagator kultury polskiej. Dyrektor Domu Seniora Viktor’s Rewident Margarethenhof w Laatzen.
Organizowane przez niego doroczne koncerty charytatywne „Polskie Boże Narodzenie” już dawno wpisały się hannowerską tradycję. W nich po prostu trzeba brać udział, bo podczas tych wydarzeń między ludźmi powstaje szczególna więź – buduje się wspólnota. A to, co bardzo cieszy to to, że widzą, czują i cenią to zarówno Polacy jak i Niemcy.
Szacunek i podziw budzi fakt, że co rok dochód z wydarzenia jest przeznaczany na rzecz takich instytucji jak Hospicjum Palium w Poznaniu (partnerskie miasto Hanoweru), szpital dziecięcy w Hanowerze, czy instytucje odpowiedzialne za wsparcie hanowerskiego środowiska bezdomnych, w którym dużą grupę stanowią Polacy.
Przez wielu jest określany jako „hanowerski Janosik”, bo potrafi przekonać tych, którzy mają więcej, by wsparli tych, którym się w życiu mniej powiodło.
Jak sam mówi o sobie:” Kiedy dostrzegam problemy, szukam rozwiązań i biorę sprawy w swoje ręce. Urodziłem się w Polsce, gdzie przeżyłem stan wojenny i dyktaturę. Jako dziecko późnych przesiedleńców poznałem statut uchodźcy. Wywodząc się ze śląskiej rodziny robotniczej, mocno osadzonej w religii katolickiej, zacząłem studiować teologię, by zostać księdzem. Prawdopodobnie połączenie miłości bliźniego z idealizmem zawiodło mnie później do opieki nad seniorami. Po kilku latach praktyki i studiach w zakresie organizacji i zarządzania w ochronie zdrowia kieruję od ponad 20 lat jednym z największych ośrodków dla seniorów w regionie Hanower. Nie była to gładka droga, wiele się nauczyłem, wiele musiałem znieść i to wszystko mnie ukształtowało”.
Jest skromnym człowiekiem o wielkim sercu, bardzo wrażliwym na biedę, krzywdę i niemoc innych.
Zgłaszając jego kandydaturę do tego wspaniałego konkursu chcemy, by o nim i jego pracy na rzecz naszej hannowerskiej społeczności dowiedział się cały świat.
Autoprezentacja Adrian Grandt
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
BARBARA OGORZAŁY
Kobieta z sercem na dłoni! Założycielka grupy “Płomyk – Grupa Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie” i strony na Facebooku „Strona Grupy Wsparcia dla Ofiar Przemocy w Rodzinie – Płomyk na których wspiera, pomaga i informuje ofiary przemocy domowej. Jest to wsparcie dla Polaków na terenie Polski oraz w Niemczech.
Jest również administratorką grupy wsparcia o tej samej tematyce o nazwie “Zatrzymajmy przemoc w naszych rodzinach” która również jest na FB.
Zajmuje się realną pomocą dla osób, które żyją w Niemczech, ale jest osiągalna i gotowa pomóc na całym świecie. Nie tworzy ani instytucji, ani organizacji, pomaga, bo tak jej serce podpowiada, jej pomoc jest bezpłatna i jeżeli może pomóc osobiście poza internetem lub telefonicznie to stara się być przy osobie potrzebującej pomocy.
Jej wsparcie polega na tym, że gdy trzeba wzywa Policję. Jak jest w stanie czuwa nad przebiegiem interwencji na terenie Polski oraz Niemiec. Towarzyszy osobie pokrzywdzonej w niemieckich urzędach, w szpitalu lub u lekarza (np.: podczas obdukcji). Pomaga wypełniać wnioski i dokumenty prawne, które są bardzo ważne i niezbędne, jeżeli chodzi o konsekwencje i postępowanie sądowe. W Niemczech ta pomoc jest na wagę złota, ze względu na słabą lub żadną znajomość języka niemieckiego ofiary, która utrudnia wszystko. Do tego dochodzi silny stres, czasem mentalność polska może więcej zaszkodzić niż pomóc.
Jeżeli osoba skrzywdzona zdecyduje się na zmianę życia, często mająca dzieci to, jeżeli trzeba Basia pomaga zorganizować wszystko co się da. Pomaga w znalezieniu pracy czy nawet mieszkania oraz pomaga zdobyć rzeczy, które są potrzebne do życia np.: (meble, ubrania itp.). Współpracuje z fundacjami oraz organizacjami, które zajmują się tym tematem na terenie Polski i Niemiec. Jednak najważniejsze jest jej wsparcie duchowe, które daje siłę, odwagę i poczucie bezpieczeństwa na tą najważniejszą zmianę w życiu, ten pierwszy krok do szczęścia, do życia na własnych warunkach i z dala od kata.
Dla ofiar jest bardzo ważny kontakt telefoniczny lub internetowy, to poczucie, że nie jest sam/a, że ktoś czuwa i pomaga! Basia cierpliwie słucha, odpisuje na wiadomości i maile, nieraz nie nadąża, bo tego jest tak dużo. Stara się być dostępna i w nocy i w dzień. Uczy, jak sobie radzić w przemocy psychicznej i fizycznej, jak postępować, gdy wszystko wymyka się spod kontroli.
Zmienia życie Polek i Polaków, tych najbardziej słabych i samotnych w swojej walce o życie. Ich łzy zmienia często w łzy szczęścia i wdzięczności. W ciągu tych wielu lat, bo już około 8 swoje życie dzięki jej zmieniło już kilka tysięcy rodzin na emigracji i w Polsce.
Chroni, wspiera, pomaga i opiekuje się rodzinami nie pobierając za to żadnych opłat. Wie, że o pomoc w Niemczech w języku polskim w tych problemach jest b. trudno. Każdego miesiąca pokonuje kilka tysięcy km transportem publicznym, aby osobiście pomoc lub wspierać ofiary przemocy domowej czy seksualnej( kobiety, mężczyzn i tych najbardziej bezbronnych dzieci).
Angażuje się i reprezentuje polskie ofiary na kongresach i międzynarodowych wydarzeniach lub projektach. Często udziela wywiadów niemieckim mediom w tematach przemocy w polskich rodzinach, licząc na to, że pomoże to uzyskać więcej wsparcia i pomocy w niemieckich urzędach i instytucjach.
Uważam, że Ta kobieta zasługuje na miano osobowości nie tylko roku, ale czasów 21 wieku. Mam nadzieję, że jury weźmie pod uwagę zaangażowanie i poświęcenie jej, które jest bardzo ważne dla ofiar przemocy domowej na świecie, która się pogłębia i niestety rośnie. Mówienie o tym jest b. ważne, czas się tym zająć na wielką skalę i pomóc tym którzy na to zasługują!
Autoprezentacja Barbara Ogorzały
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
HALINA KELLY
Nie jesteśmy w stanie w kilku zdaniach opisać w jaki sposób Pani Halina wspiera naszych rodaków w UK od ponad 50 lat!
Pani Halina- kobieta orkiestra, założycielka Polskiej Szkoły w Warrington. Nieustannie od 15 lat czynnie zaangażowana w prowadzenie szkoły, organizuje wszelkiego rodzaju dofinansowania aby nasze dzieci mogły poznać polską kulturę i obyczaje. Dzięki swojej ciężkiej pracy- zaznaczę wolontaryjnej, ponieważ szkoła funkcjonuje właśnie w ten sposób, została odznaczoną złotym medalem Komisji Edukacji Narodowej przez Polską Macierz w Londynie. Pani Halina pracowała również jako policjantka, jako tłumacz, pomagając Polakom w całej Anglii. Zdarzyło się nawet, że przyjęła kilka porodów. W skrócie-dobroć ma we krwi a jej szczerość i oddanie jest nagradzane wdzięcznością od swoich uczniów.
Dla naszej małej społeczności, to właśnie Pani Halina jest tym ogniwem który spaja wszystko w całość. Jesteśmy wdzięczni za jej ciężka pracę.
ANNA KRENZ
Prawa kobiet*, aktywizm, feminizm, migranci, stosunki polsko-niemieckie, polityka, sztuka i kultura.
Działalność aktywistyczna Anny Krenz to połączenie sztuki i polityki, obejmuje demonstracje i akcje przeciwko patriarchatowi, fanatyzmowi, polskiemu rządowi etc., ale Krenz jest nie tylko przeciwko, ale i za – tworzy alternatywy. Jak mówi, „wystarczy być przeciw”. Dlatego wprowadziła sztukę do aktywizmu Dziewuchy Berlin, jest inicjatorką Polonijnej Rady Kobiet+, która liczy 40 członkiń w 13 krajach (powstała 8 marca 2021 r.), oraz autorką nowego polsko-niemieckiego Traktatu o Dobrym Siostrzeństwie i Feministycznej Współpracy.
W życiu prywatnym jest artystką i redaktorką, a swoje umiejętności zawodowe i czas poświęca działalności wolontariackiej w kolektywie Dziewuchy Berlin (który założyła 2 kwietnia 2016 roku):
pisze teksty, opracowuje kampanie, tworzy grafiki, przygotowuje prace plastyczne i wystawy, prowadzi stronę internetową.
Wszystko to wymaga pracy, czasu i (własnych) pieniędzy. Aktywizm często odbywa się kosztem rodziny oraz zdrowia (psychicznego i fizycznego). Anna Krenz po 6 latach, mimo wypadku na demonstracji w 2019 roku (i zagrażających życiu konsekwencji zdrowotnych), nadal jest aktywna. Wypadek, w wyniku którego mogła stracić życie, nie zmienił jej nastawienia do działania, po (nieudanej) rehabilitacji wróciła na scenę i opowiada się za prawami kobiet.
Dla wielu jest przykładem, że nie należy się poddawać. Mimo wielu przeciwności losu, politycznych i aktywistycznych, mimo trudnej sytuacji prywatnej, Krenz nie zwątpiła w sens działania. Zapłaciła jednak za to wysoką cenę; jako samotna matka utrzymuje siebie i dziecko, pracując jako freelancerka.
Niewidzialne bohaterki: Anna Krenz interesuje się historią, zwłaszcza historią kobiet w Polsce i w Niemczech, a elementy wspólnej historii kobiet przenosi poprzez sztukę do współczesnych protestów. W 2020 r. współorganizowała Krwawe Tygodnie protestów i akcji przeciwko orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego Julii Przyłębskiej, które zakazywało aborcji w przypadku śmiertelnych wad płodu.
Jej pomysły, grafiki i akcje, performanse i przemówienia stanowiły integralną część Krwawych Tygodni (20.10.-13.12.2020), które stały się rodzajem festiwalu protestu – nie Berlińskiego Tygodnia Sztuki, ale Berlińskich Krwawych Tygodni. W roku 2022 realizowała
projekt poświęcony Irenie Bobowskiej, poznańskiej działaczce antyfaszystowskiej i poetce. LINK
Anna Krenz ma długofalową koncepcję działalności Dziewuchy Berlin i konsekwentnie ją realizuje. Oprócz obecnych protestów i akcji Dziewuchy zmieniają pozycję polskich migrantek w Berlinie, które często są postrzegane jako niewidzialne. Polki są często postrzegane jako”biedne siostry” z Europy Wschodniej, Dziewuchy chcą to zmienić. Podczas Czarnego Protestu w 2016 roku Dziewuchy zwróciły się do Berlina z prośbą o solidarność z kobietami w Polsce. Po pewnym czasie zaczęły solidaryzować się z kobietami w Niemczech i walczyć o zniesienie paragrafów 218 i 219a kodeksu karnego. Próbują (niestety wciąż bezskutecznie) rozpocząć akcje solidarnościowe w drugą stronę. Dewizą Dziewuchy Berlin jest solidarność ponad granicami. Kolejnym ważnym krokiem było zjednoczenie podzielonego środowiska feministycznego 8 marca 2017 roku – Dziewuchom udało się połączyć dwa marsze, które normalnie odbywają się osobno. Dwa lata później akcje Anny Krenz(#ichStreike i #GlobalScream), mające na celu zjednoczenie ruchów feministycznych Berlinie i nie tylko, odbyły się w całych Niemczech 8 marca 2019 r. Polki już nie tylko proszą o solidarność, ale proponują kreatywne działania, które zjednoczą środowisko feministyczne w Berlinie, choćby na jedną minutę. 8 marca 2019 r. w samym Berlinie na 2 demonstracjach w akcji GlobalScream (AufschreiGlobal) – czyli minuta krzyku – udział brało 25 tys. osób.
W 2022 roku Krenz napisała Traktat o Dobrym Siostrzeństwie i Feministycznej Współpracy a latem Dziewuchy Berlin przyznają swoją własną nagrodę „Siostry* Prize”.
Nagrody:
Za swoją działalność Krenz otrzymała Złote Sowy Polonii w 2019 roku (sztuki wizualne).
Dziewuchy Berlin wyróżnione zostały najważniejszymi nagrodami feministycznymi w Niemczech:
*2018 / Feministische Green Pussyhat Preis
*2021 / Clara Zetkin-Frauenpreis
KRZYSZTOF FRYMARKIEWIC
Pan Frymarkiewicz od lat angażuje się w promowanie pozytywnego wizerunku Polaków mieszkających za granicą. Swoją twórczością, motywuje i pomaga niejednemu rodakowi, który znalazł się na emigracji. Jest laureatem plebiscytu Wybitny Polak w Norwegii oraz był półfinalistą norweskiej edycji programu Mam Talent w 2019 roku.
Jest także aktywnym członkiem polonijnej społeczności w Norwegii od 2009 roku, a wcześniej spędził trzy lata z przerwami we Francji, wcześniej studiował w wyższej szkole hotelarstwa i gastronomii w Poznaniu.
Ponadto, pan Frymarkiewicz włącza się w różnego rodzaju działania charytatywne i społeczne.
W 2020 roku zagrał w orkiestrze świątecznej pomocy podczas koncertu w Wielkiej Brytanii, wykonując swoją sztukę bezinteresownie.
Jego poświęcenie i zaangażowanie w życie społeczności polonijnej, jak również pomoc dla innych są godne uznania i podziwu.
Dlatego też, zdecydowanie rekomenduję pana Krzysztofa Frymarkiewicza jako kandydata do tytułu Osobowość Polonijna Roku im Edyty Felsztyńskiej.
Autoprezentacja Krzysztof Frymarkiewicz ,,Fryt”
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
MAGDALENA DRANIEWICZ
Jeśli przyjrzymy się jej zawodowym kompetencjom są one imponujące: pedagog akredytowana przez niemieckie Ministerstwo Edukacji, Kształcenia, Nauki, Badań i Kultury, certyfikowana coach ICC International i doradca zawodowa współpracująca z niemieckimi Urzędami Pracy oraz Job Center, trener Zarządzania Stresem, absolwent 2-letniego Studium Porozumienia bez Przemocy (NVC) w Osterberg Institut (Niemcy).
To bardzo ważne, bo już wiemy, że Magda ma wiedzę i kompetencje. Jednak to, czego nie odnajdziemy w tytułach i uprawnieniach zawodowych to… serce i zaangażowanie.
Zgłaszają się do niej Polacy będący często w bardzo trudnej sytuacji życiowej i zawodowej. Schowali głęboko w kieszeni tytuły naukowe, dotychczasowe doświadczenie i uprawnienia nabyte w Polsce. W Niemczech pracują fizycznie, za najniższe wynagrodzenie, w miejscach, które nie tylko nie dają szans na rozwój, ale przede wszystkim pozbawiają perspektyw, poczucia wartości, sił i wiary w siebie. Kto miał do czynienia z niemiecką administracją ten wie, jak mozolne i trudne jest przebicie tych murów. Jak trudno jest uznać swoje uprawnienia, zdobyć nowe kompetencje. Paradoksalnie jest wiele takich możliwości, ale niewielu o nich wie, albo nie ma na tyle determinacji, by o nie zawalczyć.
Magda staje więc po stronie tych, którzy nie mają już sił. I robi to bardzo skutecznie! A dzięki swojej wiedzy potrafi doprowadzić, by wszelkie koszty uznania, przebranżowienia albo nauki poniosły odpowiedzialne za to instytucje. To dzięki jej wsparciu Polki i Polacy mieszkający w całych Niemczech mogą mocno stanąć na nogach. I tak się dzieje! Ktoś pomyśli: „to tylko praca”. Ale praca to część naszego życia, która przekłada się na nasze relacje z najbliższymi, nasze poczucie spełnienia i sprawia, że potrafimy z dala od Polski znaleźć w nowym kraju kawałek swojego miejsca do życia.
Prywatnie mieszka w Niemczech północnych nad Morzem Bałtyckim ze swoim partnerem i bokserką Luna daleko od aglomeracji miejskich, blisko natury. W sieci można ją znaleźć na Facebooku na stronie Happy Emigracja: LINK
SABINA PALLUCH
Gdy szlak się kończy…tam prowadzi droga….
Sabina Palluch jest drogą i drogowskazem dla każdej osoby, którą spotyka na swoim szlaku,
chociażby po to, aby móc utorować szlak – zaproponować rozwiązania i kolejno każde wdrożyć a później jeszcze dokonać ewaluacji, sprawdzić czy wszystko się udało, a jeżeli nie to zaproponować nowe – alternatywne szlaki, inwencji i wytrwałości w realizacji celów. Sabinie nie brakuje! Jej działania są uporządkowane i długofalowe.
Konsekwencja i refleksja, to stanowczo cechy, które jak mało kogo, charakteryzują właśnie Sabinę. Jej fachowość wynika bezsprzecznie z długoletniego doświadczenia prawniczego, które Sabina zebrała zarówno w Polsce jak i w Niemczech oraz z ogromnej empatii i szacunku dla drugiego człowieka, niezależnie od sytuacji socjalnej i pochodzenia. Sabina jest prawniczką i ekonomistą z wykształcenia, jest absolwentka specjalistycznych kursów i szkoleń coachingowych.
Ekspertyza Sabiny jest również owocem wielorakości ról, które na co dzień odgrywa: jest mamą czwórki dzieci, w innowacyjny sposób zarządza rodzinnym gabinetem stomatologicznym, jest przewodniczą Rady Integracyjnej miasta Emmerich oraz członkinią Zarządu Landowej Rady Integracyjnej NRW.
We wszystkie role Sabina wciela się z pozycji pierwszego planu, z niewiarygodną subtelnością i dokładnością pisze „scenariusze dla przyszłych pokoleń emigrantów i emigrantek. Relacjonuje i utrwala dokonania innych i swoje. Jest mało przykładów na działania migrantów i migrantek, po które tak często i nader pozytywnie sięga prasa lokalna, a jednak prasa w regionie Emmerich regularnie i starannie opisuje działania Sabiny, ponieważ są to działania długofalowe, a nie akcyjne, ponieważ takie działania pokazują konieczność pracy na rzecz poprawy wzajemnego zrozumienia i szacunku miedzy nacjami i grupami społecznymi.
Sabina jest mediatorką, w swoich wypowiedziach jest zawsze obiektywna, kieruje się dobrem ogółu dbając jednocześnie o jednostkę. Jeżeli trzeba nie szczędzi konstruktywnej krytyki, czy to w wywiadach czy dyskusjach po polsku i niemiecku. Sabina jest pierwszą polką członkinią Zarządu Landowej Rady Integracyjnej Nadrenii Pólnocnej- Westafalii (historia Rady to 25 lat!!) i zdecydowanie nie ostatnią, ponieważ dzięki swojej niezwykłej sprawności intelektualnej i doświadczeniu reprezentuje Polskę w najlepszy możliwy sposób, jest doceniania przez gremia doradcze i często proszona o fachowa ekspertyzę. Sabina stała się w swoim rodzinnym Emmerich niemalże instytucja, nie tylko ze względu na funkcje przewodniczącej Rady Integracyjnej – ale przede wszystkim ze względu na szeroką paletę kompetencji, doradztwa prawnego i socjalnego oraz zaangażowania na ścieżce edukacji wielojęzycznej i równego dostępu do tejże edukacji. Sabina angażuje się na rzecz społeczności lokalnej, buduje mosty pomiędzy społecznościami, zawsze dumnie reprezentując swoje rodzinne strony i tym samym jest ich najwspanialsza i szarmancka ambasadorka.
Porady prawne i socjalne, moderacja, szkolenia, koncerty charytatywne, zbiorki na rzecz potrzebujących, rzecznictwo interesów, promocja języka polskiego(…) to dużo działań, tak, i co więcej nie są to odosobnione – pojedyncze przypadki, nie są to działania „raz na jakiś czas“, te wszystkie dziania to chleb powszedni dla Sabiny Palluch przynajmniej od 10 lat, kiedy administracja miasta Emmerich poprosiła Sabinę o wystartowanie w wyborach do Rady Integracyjnej.
Zawsze z promiennym uśmiechem, zawsze w eleganckim i wysublimowanym stylu, zawsze mądrze i empatycznie. Tak, Sabina jest zdecydowanie nietuzinkową osobowością!
Autoprezentacja Sabina Palluch
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
AGNIESZKA WRÓBEL GRABBE
Z wykształcenia jest inżynierem budowy maszyn, ale jej droga potoczyła się w zupełnie innym kierunku. Przyjechała do Niemiec tylko na rok w ramach stypendium Erasmus Sokrates i została… na dłużej. Przez 25 lat przeszła wszystkie etapy kariery emigranckiej: od studentki, samotnej matki, bezrobotnej do wysoko wykwalifikowanej menadżerki projektów. Z czym się mierzyła, ile drzwi musiała wywarzyć, ile razy upadła i się podniosła zrozumie chyba tylko emigrant. Po drodze spotkała wielu ludzi, którzy rzucali jej kłody pod nogi, ale też takich, którzy podali pomocną dłoń, gdy nie miała już sił i nadziei. To wszystko uświadomiło jej, jak wiele osób jest w takiej sytuacji. Jak ważne jest trafić do kogoś, kto zrozumie bez słów, da nadzieję, uwierzy i pomoże mocno stanąć na nogach. Dlatego jej misją stało się wspieranie kobiet emigrantek do niezależnego życia na emigracji.
Dziś w ramach licznych spotkań z Polkami mieszkającymi w Niemczech szuka rozwiązań ich problemów, pokazuje możliwości rozwoju ich potencjału, wspiera je mentalnie. Sprawia, że mocno doświadczone przez emigracyjną rzeczywistość zaczynaja wierzyć w siebie, nawiązują kontakty, znajdują pracę, rozwijają swoje kompetencje. Pomaga również rodakom w sytuacjach kryzysowych, wspiera w wypełnianiu dokumentów czy terminach urzędowych i lekarskich.
Na bazie własnych doświadczeń stworzyła szkolenie „Cats Code 7em kroków do niezależnego życia na emigracji”. Zainicjowała stworzenie oddziału „BPW Business and Professional Women Germany” w Bielefeld – organizacji, która wprowadziła do Niemiec „Equal Pay Day”. Mocno angażuje się w kwestie związane z podnoszeniem świadomości na temat zróżnicowania wynagrodzenia ze względu na płeć. Aktywnie działała w zarządzie tej organizacji inicjując cykliczne spotkania dla kobiet.
Zaangażowana mentorka w ramach projektu „Neue Wege in den Beruf”, gdzie wspiera młode kobiety emigrantki w rozwoju ich kariery zawodowej.
Współzałożycielka i członek zarządu „Stowarzyszenia Polek w OWL”, gdzie odpowiada za koordynacje projektów. Działa na rzecz równouprawnienia kobiet w zawodach technicznych i jest jedną z kobiet wzorów VDI OWL w projekcie „Role Model” reprezentująca kobiety z Europy Wschodniej. Członek zarządu „Bi- Nemo” – organizacji zrzeszających 15 stowarzyszeń migranckich, gdzie jest odpowiedzialna za kwestie związane z rozwojem. Od 2023 r. kieruje w niej grupą roboczą Frauen AG.
Autoprezentacja Agnieszka Wróbel Grabbe
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
MALWINA KUKAJ
Działaczka społeczna i wolontariuszka. Absolwentka Pedagogiki o specjalizacji Resocjalizacja na Uniwersytecie Marii Curie- Skłodowskiej w Lublinie. Na Wyspach Brytyjskich (w Londynie) od 2007 r. Mama trzech córek w wieku 5, 12 i 14 lat.
Założycielka i Prezes Polish Klan Association – polskiego stowarzyszenia działającego na rzecz integracji i wsparcia lokalnej Polonii. Organizuje wydarzenia, warsztaty i spotkania dla londyńskiej społeczności. Propagatorka polskiej kultury, historii, tradycji i języka ojczystego.
Organizatorka wielu akcji charytatywnych dla osób w potrzebie. W czasie pandemii wspólnie z wolontariuszami Polish Klan rozpoczęła akcję pomocową „Paczka Wsparcia” a następnie przed Świętami Bożego Narodzenia „Świąteczna Paczka Wsparcia”. Zorganizowała liczne warsztaty terapeutyczne, spotkania integracyjne, kurs samoobrony dla kobiet, cztery festyny z okazji Polish Heritage Days, zabawy i pikniki dla dzieci. Prowadzi również cotygodniowy klub dla Polonii w Hounslow. Wraz z organizacją Edukator jest współorganizatorką Konkursu Piosenki Polskiej dla dzieci z Wielkiej Brytanii, który odbywa się corocznie w czerwcu. Sama pisze aplikacje o dofinansowania na działalność stowarzyszenia z lokalnego councilu, Polskiej Ambasady RP w Londynie jak również z innych źródeł.
Pomogła przy wyremontowaniu domu samotnej mamy z chorym dzieckiem oraz ofierze pożaru mieszkania, organizując zbiórki funduszy oraz mebli. Wspomogła wiele osób bezdomnych w uzyskaniu paszportów oraz wydaje skierowania do lokalnych banków żywności dla osób w ciężkiej sytuacji materialnej. Przed pandemią pomagała w Kościele St. Mary & Pope Kyrillos VI w Heston przy cotygodniowym obiedzie dla osób bezdomnych i potrzebujących, gdzie doradzała, tłumaczyła listy i sugerowała inne formy dostępnej pomocy.
Ściśle współpracuje z Polską Ambasadą RP w Londynie, Polskim Ośrodkiem Społeczno- Kulturalnym, lokalnym councilem London Borough of Hounslow oraz innymi polskimi i brytyjskimi organizacjami m.in. Creative People & Places. Jej Stowarzyszenie zostało ostatnio nominowane do nagrody Community Heart Award w konkursie One Hounslow Community Awards 2021 za wybitny wkład w lokalną społeczność, wspieranie sąsiadów, tworzenie ducha i siły wspólnoty.
Otwarta na świat i ludzi empatyczna optymistka, dla której niemożliwe nie istnieje.
Wkład Malwiny Kukaj w życie społeczne londyńskiej Polonii jest nieoceniony. Zawsze bezinteresownie okazuje zrozumienie drugiemu człowiekowi, nigdy nie przechodzi obojętnie obok osoby w potrzebie. Jej niestrudzona praca i niesłabnący zapał zasługują na najwyższe uznanie.
Autoprezentacja Malwina Kukaj
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
JÓZEF ZIELIŃSKI
Józef to osoba która poruszyła Polonię Hannover i okolice, zjednoczył ludzi w czasie powodzi w południowych Niemczech i szybko zorganizował pomoc materialną.
Przez kilka tygodni jeździł w rejony objęte klęską i woził zebrane i woził zebrane rzeczy potrzebującym.
Z dużym sukcesem zorganizował 30 i 31 finał WOŚP, mimo obostrzeń jakie były finał odbył się na scenie. Zorganizował ludzi do pomocy przy maratonie Hannover oraz tryliaronie.
Sprowadzał rodziny z Ukrainy i zapewniał im dach nad głową, czesto jego dom był przejściowym zakwaterowaniem. Współpracował z Hrubieszowem i tam miał swojego koordynatora Edytę. Pomagał wraz ze swoimi wolontariuszami przy organizacji pikniku polonijnego na terenie SC Polonia. Organizował pożegnanie lata, piknik z atrakcjami dla dzieci. Mobilizował Polonię do pomocy Turcji oraz Syrii po trzęsieniu ziemi. Obecnie współpracuje przy organizacji maratonu Hannover. Na ten rok, ma plany otwarcia stowarzyszenia, które będzie zajmować się rozpowszechnianiem kultury polskiej oraz niesieniem pomocy potrzebującym. W to wszystko angażuje rodzinę i Polaków. To człowiek o wielkim sercu, niosącym pomoc wszędzie tam, gdzie istnieje taka potrzeba. Zrobił już wiele dobrego i ma zamiar dalej działać i pomagać. Józef to człowiek z ogromną chęcią do pomocy i dzięki temu zaraża też tym innych. To nasza osobowość!
Autoprezentacja Józef Zieliński
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
GRAŻYNA KAMIEŃ SOFFKER
Wieloletnia działaczka na rzecz Polonii i integracji w Hanowerze i okolicach oraz w Niemczech, dziennikarka radiowa i prasowa.
To za jej sprawą Polacy z Dolnej Saksonii mogą dowiedzieć się z polonijnego programu radiowego o istotnych dla nich wydarzeniach, zaś Polonia z innych zakątków świata ma możliwość podzielenia się swoimi doświadczeniami z rodakami osiadłymi w Niemczech, a wszystko za sprawą zainicjowanego przez nią Polonijnego Magazynu Radiowego ,,Polenflug” (1998-2009) w obywatelskim Radiu Flora w Hanowerze. W roku 2018 program został reaktywowany jako „Polenflug Neo”, gdzie pani Grażyna stoi na czele całego zespołu redakcyjnego.
Od 2009 roku publikuje materiały radiowe na podcaście, na którym aktualnie dokumentowane są także wszystkie audycje Polenflug Neo.
Od 2001 moderuje dyskusje Saloniku Literackiego. W latach 2002- 2009 prowadziła program z cyklu „Kowalski triff Schmidt in Niedersachsen”. Realizatorka licznych projektów, np.: młodzieżowych w ramach których młodzi ludzie zagłębiają się w trudną polsko- niemiecką historię i szukają odpowiedniej formy przekazu w świecie dzisiejszych środków medialnych.
Bardzo mocno angażuje się na rzecz nauczania j. polskiego w Niemczech (m. in. zainicjowała powstanie Konferencji Federalnej Grup Roboczych ds. Języka Polskiego w 2019 roku i Dolnosaksońskiej Inicjatywy Migrantów na Rzecz Wielojęzyczności w 2021 roku), oraz w pomoc dla osób bezdomnych (więcej pod: LINK).
Laureatka I. Nagrody Integracyjnej Miasta Hanower za zaangażowanie na rzecz porozumienia polsko-niemieckiego (2011) i nagrody za zasługi dla środowiska polonijnego Pro Vita Polonia (2015). Służąca pomocą koleżanka, gotowa zawsze do wysłuchania, niezawistna, szanująca osiągnięcia innych, usuwająca się w cień, aby zasługi innych zostały dostrzeżone.
Autoprezentacja Grażyna Kamień Soffker
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
IZA SMOLAREK
Poetka, pisarka, fotografka, dziennikarka, graficzka, autorka tekstów piosenek. Urodzona w Gnieźnie w 1977 r. Studiowała Nauki Polityczne (Stosunki Międzynarodowe, specjalizacja- dziennikarstwo, pracownia telewizyjna) oraz socjologię na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w dziedzinie literatury (2006 r.) Publikować zaczęła w wieku 12 lat, w 1989 roku (“Świat Młodych”). Współpracowała również z magazynem “Cogito”, “Filipinką”, “Płomykiem”, “Głosem Wielkopolskim”, “Gazetą Wyborczą”, Telewizją Polską (oddział w Poznaniu), Polskim Radiem (Program Drugi) oraz Radiem Plus w Poznaniu.
Współprowadziła (razem z Marcinem Bałczewskim, Stowarzyszenie Pisarzy Polskich, Łódź) największy w Polsce portal prozatorski FoPa Forum Prozatorskie. Związana z portalem poetyckim Nieszuflada oraz Poezja.org. Autorka czterech tomów poetyckich (“się lenienie” – Wydawnictwo Portret, 2006 r., “Stany zmysłowe” – Liberum Arbitrium 2007, “Obca” – fundacja Duży Format, Warszawa 2021, “Zmienne wyże” – Dom Literatury, Łódź, książka ukaże się w 2024 r.) oraz powieści kryminalnej “Wilk” (Wydawnictwo Super Nowa, Warszawa 2006), za którą otrzymała główną nagrodę w konkursie na najlepszą współczesną powieść detektywistyczną, organizowanym przez Wydawnictwo Rzeczpospolita (2005 r.)
Tom „się lenienie” był nominowany do Nagrody Literackiej Gdynia. Za tom “Obca” nominowana do nagrody im. Wisławy Szymborskiej (2022 r.) oraz nagrody Silesius (2022 r.).
Wiersze publikuje m.in. “Odrze”, “Akcencie”, “Migotaniach”, “Toposie”, „Frazie” “Portrecie”, „Akancie” oraz w czasopismach literackich w Wielkiej Brytanii oraz Stanach Zjednoczonych. Finalistka Dżonki – nagrody imienia Stachy Zawiszanki na najbardziej interesujący debiut książkowy (poezja, 2006 r.)
Współautorka wielu antologii poetyckich i prozatorskich. Laureatka wielu konkursów literackich. Obecnie współpracuje m.in. z radiem Wnet, w którym współprowadzi autorska audycje Studio Londyn oraz audycję artystyczną PopArt. Jej wiersze są tłumaczone na język angielski, ukraiński oraz włoski. Do jej wierszy muzykę skomponowali oraz piosenki wykonują Katarzyna Baszczyńska i zespół ReVival (“Obca”) oraz Isa Conar. Smolarek od 2007 roku mieszka w Anglii. Od 2020 roku jest członkinią Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Studiuje Nowe Media oraz Promocję Kultury Polskiej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.
Linki zewnętrzne: LINK
Autoprezentacja Iza Smolarek
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
ANNA KLIMASZEWSKA -GOLAN
Anna jest świetnie wykształconą i bardzo doświadczoną polsko- niemiecką prawniczką. Ale nie tylko praca sprawiła, że jej nazwisko jest znane i szanowane w Kolonii. Od wielu lat bowiem angażuje się charytatywnie. Od 2005 roku jest członkiem niemieckiego Czerwonego Krzyża oraz wspomaga dzieci w ramach programu SOS- Kinderdörfer. W latach 2019 do 2021 jako członek stowarzyszenia „Polregio” była koordynatorką Info Pointu w Kolonii zajmując się doradztwem dla polskich migrantów w landzie Północnej Nadrenii Westfalii.
Jako pierwsza Polka w historii miasta Kolonii w roku 2020 kandydowała do Rady Integracyjnej – nie tylko uzyskała mandat oraz została wiceprzewodnicząca tej Rady. Ponadto jest przewodniczącą komisji ds. Zdrowia Seniorów i Spraw Socjalnych oraz wielu innych. Przy kooperacji z Miastem Kolonia i Polską Misją Katolicką prowadzi doradztwo dla polskich seniorów.
W roku 2021 założyła pierwsze w Kolonii polskie stowarzyszenie „Europolis Köln e.V. – Dom Spotkań Polsko-Niemieckich Centrum Międzykulturowe”, którego jest Prezesem. Stowarzyszenie zajmuje się m.in. promocją szeroko rozumianej kultury polskiej, w szczególności literaturą i filmem, organizacją koncertów i dyskusji panelowych, jak również – jako centrum międzykulturowe – doradztwem socjalno-migracyjnym. Jest też członkiem komisji rewizyjnej Landowej Rady Integracyjnej oraz członkiem Kuratorium „Porta Polonica” – portalu zajmującego się historią Polaków w Niemczech, który wprowadziła do budującego się w Kolonii pierwszego w Niemczech muzeum Historii Migranckiej. Pisze artykuły prawne oraz reportaże dla portalu „Polonia Viva” i polskiej edycji „Deutsche Welle”. Miała swój program w polskiej telewizji w Niemczech „PepeTV”, gdzie udzielała porad prawnych dla Polaków mieszkających w Niemczech.
Ci, którzy mieli możliwość ją poznać lub z nią współpracować potwierdzają, że posiada ogromne kompetencje, ale przede wszystkim wrażliwość i otwartość na drugiego człowieka. Działając na tak wielu płaszczyznach i zwracając niemieckiemu społeczeństwu uwagę na polskie sprawy jest wspaniałym przykładem osoby budującej pozytywny wizerunek Polski i Polaków w Niemczech.
Autoprezentacja Anna Klimaszewska Golan
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
KATARZYNA PACZKOWSKA
Katarzyna jest osobą niezwykle zaangażowaną w sprawach Polonii w Niemczech, a także propagowaniem języka polskiego po za granicami naszego kraju.
Obejmuje ona opieką Polaków za granicą znajdujących się w trudnych sytuacjach.
Na co dzień pomaga przyszłym mamom w przygotowaniu językowym i formalnym (non profit) do porodu w Niemczech.
Ponadto zarządza autorskim projektem Poli-Lingua Mama, a także uczestnicy w projekcie ,,Język sąsiada w Dwumieście – Nachbarsprache in der Doppelsradt, gdzie w przygranicznych szkołach uczy niemieckie dzieci języka polskiego.
Oprócz tego była kierownikiem ds. PR polsko- niemieckiego festiwalu teatralnego Unithea, gdzie aktywnie promowała polską kulturę.
Jest to niesamowicie ciepłą i przyjazną osobą, która jest otwarta na drugiego człowieka i zawsze służy pomocą. Bardzo często pomaga naszym rodakom w rozpoczęciu życia na emigracji, a także służy pomocą jako tłumacz w trudnych sytuacjach, u lekarza, na komisariacie policji czy w urzędzie a nawet podczas poszukiwania pracy.
Sama emigrację zaczynała jako 19 letnia studentka i prosty pracownik, aby dziś pomagać innym na początku ich drogi w Niemczech.
Kasia jest również zaangażowana w naukę języka polskiego innych osób, głównie Ukraińców, Białorusinów, ale także Szwedów czy Syryjczyków. Sama wciąż się rozwija, oprócz ukończonych studiów kulturoznawczych w Niemczech i w Polsce ukończyła Europejską Akademię Dyplomacji o specjalności Polska Służba Zagraniczna.
Autoprezentacja Katarzyna Paczkowska
Proszę kliknąć w link pod zdjęciem który przeniesie na nasz kanał na YouTube
KAZIMIERZ CHRAPKA
Jest bardzo aktywnym działaczem społecznym na rzecz Polonii w Kanadzie, Polski i Kanady. Jest członkiem i sprawuje ważne funkcje w wielu organizacjach polonijnych.
Od 1995 r. pełni funkcję Prezesa Fundacji im. Władysława Reymonta w Kanadzie. O dorobku Fundacji, w którym znaczący udział miały dokonania Kazimierza Chrapki, najlepiej świadczą liczby: 50 założonych funduszy stypendialnych, prawie 1300 wręczonych stypendiów i zapomóg, ponad 1000 studentów wysłanych na Letnie Kursy Języka i Kultury do Polski, 52 Konkursy Recytatorskie, niezliczona ilość dotacji dla szkół i organizacji polonijnych na szerzenie oświaty i kultury polskiej w Kanadzie, wydane książki, broszury, sponsorowane imprezy i uroczystości polonijne.
Kazimierz Chrapka przez 22 lata był członkiem Związku Polaków w Kanadzie (w latach 1996-2005 Zarządu Głównego). W latach 1996-2002 należał do Zarządu Głównego Kongresu Polonii Kanadyjskiej i jako przewodniczący Komitetu Kultury KPK przygotował wystawę dorobku Polonii Kanadyjskiej eksponowaną podczas wizyty Królowej Elżbiety II w Toronto. Od ponad 20 lat należy do Koła Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II w Toronto, a od ponad 15 lat – do Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Kanadzie. Od kilkunastu lat jest opiekunem Szkoły Polonii im. Jana Pawła II w Hamilton i Ojcem Chrzestnym Sztandaru Szkoły.
Dokonania w roli Prezesa Fundacji im. Władysława Reymonta w Kanadzie; dokonał znacznego pomnożenia kapitału Fundacji. Obejmując stanowisko Prezesa w 1995 r. przejął kapitał Fundacji, po 25-ciu latach jej działalności, w wysokości pół miliona dolarów. Obecnie Fundacja dysponuje kapitałem sięgającym blisko 2 milionów dolarów.
Od początku działalności Fundacji, oprócz przyznawania stypendiów dla młodzieży polonijnej studiującej w Kanadzie, organizowany jest corocznie Konkurs Recytatorski. Reforma Regulaminu Konkursu przeprowadzona przez Kazimierza Chrapkę sprawiła, że od 2005 r. Konkurs objął zasięgiem teren prawie całej Kanady, a główną nagrodą jest wyjazd laureatów do Polski i udział w Ogólnopolskim Konkursie Recytatorskim „Mówimy Reymontem”. Laureaci z Kanady reprezentują młodzież i Polonię Kanadyjską na konkursie w Polsce, natomiast laureaci z Polski biorą udział w finale konkursu w Kanadzie.
Od r. 2000 trwa, nawiązana z inicjatywy Kazimierza Chrapki, bliska współpraca z Fundacją Wł. St. Reymonta w Lipcach Reymontowskich w Polsce, która zaowocowała wymianą młodzieży.
Fundacja im. W. Reymonta z Kanady niejednokrotnie pomagała finansowo w utrzymaniu Muzeum Literatury im. Wł. St. Reymonta w Bielsku-Białej. Współpracę z muzeum zapoczątkował K. Chrapka.
Kolejną inicjatywą było nawiązanie współpracy z Ludową Spółdzielnią Wydawniczą w Warszawie, sponsorując wydanie opracowań o Reymoncie. Przewidziane jest albumowe wydanie przez LSW w 3 językach nieopublikowanych listów i kartek pocztowych pisanych przez Reymonta do rodziny, będących w posiadaniu Fundacji.
Przygotowując się do obchodów 50-lecia Fundacji, Kazimierz Chrapka podjął współpracę z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II, która zaowocowała pracą doktorską i publikacją pt. Fundacja im. Władysława Reymonta – pięćdziesiąt lat pracy dla Polonii w Kanadzie, z myślą o rodakach w kraju (17 września 1970 – 17 września 2020).
K. Chrapka jest aktywnie działającym muzykiem w środowisku polonijnym w Kanadzie. Założył prywatną szkołę muzyczną, której jest dyrektorem. Przez 35 lat piastował stanowisko organisty i dyrygenta chóru przy kościele polonijnym św. Stanisława Kostki w Hamilton. Jest założycielem i dyrygentem Chóru Dziecięcego „Stokrotki”, z którym koncertował ponad 600 razy, zorganizował 13 tournée koncertowych, w tym 5 do Polski, i odwiedził 12 krajów. Ze „Stokrotkami” śpiewał w 1988 r. dla Ojca Świętego Jana Pawła II w Watykanie, w 2002 r. dla Królowej Elżbiety II w Toronto, dla Prezydenta Polski Lecha Wałęsy, Prymasa Polski Kardynała Józefa Glempa i Premiera Kanady Stephena Harpera. Z młodzieżą polonijną odwiedził miejsca ważne w historii Polski m.in.: Kahlenberg w Austrii, Monte Cassino we Włoszech, Ostra Brama w Wilnie oraz niezliczone miejsca tryumfu rodzimego oręża i miejsca kaźni narodu polskiego. Jednym z owoców tej pracy jest fakt, że aż kilkunastu byłych członków chóru ukończyło studia w Polsce.
Wybrane odznaczenia:
*Krzyż Kawalerski Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej przyznany przez Prezydenta RP,
*Złoty Krzyż Zasługi przyznany przez Prezydenta R,
*Brązowy Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
*Medal Komisji Edukacji Narodowej,
*Złoty Medal Polonii w Windsor,
*Odznaka Honorowa „Zasłużony dla Kultury Polskiej”,
*Złota Odznaka Kongresu Polonii Kanadyjskiej,
*Odznaka Ministra Obywatelstwa Kanady,
*Medal Ignacego Paderewskiego Stowarzyszenia Weteranów Armii Polskiej w Kanadzie,
*Medal 150-lecia Kanady.
Brązowa Statuetka Polonusa przyznana Fundacji im. Władysława Reymonta w Kanadzie.
Osiągnięcia Kazimierza Chrapki w pracy społecznej, zawodowej i pedagogicznej przynoszą duże korzyści Polonii Kanadyjskiej, Polsce i Kanadzie. Rzesze jego wychowanków: ponad 200 członków Chóru Dziecięcego „Stokrotki”, ponad 6 tys. absolwentów szkoły muzycznej, recytatorzy i stypendyści Fundacji – to potencjalni działacze społeczni, liderzy organizacji polonijnych i kanadyjskich, muzycy i artyści, którzy w przyszłości będą kultywować polskie tradycje, język, sztukę i dziedzictwo narodowe w Kanadzie.